سرمقاله
اقدام مهم این است که باید به سمت تولید صادراتی که ارزش افزوده بالا داشته باشد رفت. باید روند کشورهای پیشرفته دیگر مانند ژاپن و آلمان و انگلستان و سوئد و… را در نظر گرفت. این کشورها مواد اولیه را از سایر کشورها مانند ایران میگیرند و روی آن کار انجام میدهند و به کالایی با ارزش بیشتر تبدیل میکنند. آن را دوباره به همان کشورها میفروشند. همه این کشورها ارزش افزوده تولید و ارزش افزوده خود را صادر میکنند.
مهمترین شاخص اقتصاد هر جامعه صادرات آن است. زیرا به کمک آن میتوانیم حاصل کار و تولید را به فروش رسانده و درآمد آن را در کشور مصرف کنیم. در کشور ما تقریباً همه نیازهای اقتصادی بر پایه نفت تأمین میشود. به همین دلیل اهمیت زیادی برای صادرات در نظر گرفته نشده است. البته در سالهای اخیر که اوضاع صادرات کمی بهبود یافته، صادرات مورد توجه قرار گرفته است و این موضوع هرگاه که مشکلی برای فروش یا کاهش قیمت نفت ایجاد شود، تکرار میشود.
لازم به ذکر است رونق اقتصادی بدون تبادلات اقتصادی و تجاری امکانپذیر نیست. درحالی که در کشور کالا و محصولات تولید و در بازار داخلی عرضه میشود باید برای حضور در بازار خارجی هم برنامهریزیهای لازم انجام شود. برای تسهیل در صادرات و مبادلات تجاری با سایر کشورها نیاز پیوستن به FATF بیش از گذشته افزایش یافته است.
از سوی دیگر سیاست باید به صورتی باشد که نرخ خرید ارز صادراتی با تورم تطبیق پیدا کند. در غیر این صورت صادرکنندگان از بازار حذف میشوند. سیاست ارزی بانک مرکزی باید به این صورت باشد که ارز حاصل از صادرات را به قیمت مشخص بخرد و زمانی که آن ارز به سیستم بانک تحویل داده شد، همان هنگام به صورت ریالی به حساب صادرکننده واریز شود.