سرمقاله
سهم مشاغل خانگی از بازار تولید و اشتغال کشور ناچیز است. این در حالی است که ۲۳ درصد اشتغال در کشورهای توسعه یافته را مشاغل خانگی تشکیل می دهد. با توجه به تنوع جغرافیایی، فرهنگی و اقلیمی موجود، کشور بیش از درصدهای سه و چهار درصد ظرفیت توسعه مشاغل خانگی را دارد.
مهمترین ویژگی مشاغل خانگی کم سرمایه بر بودن و درآمدزایی بالای آن است. مشاغل خانگی به دلیل سودآوری و تنوع رشته ها و نبود بروکراسی های پیچیده اداری مورد استقبال بسیاری از فعالان و صاحبان مشاغل قرار دارد. از سوی دیگر ایجاد و توسعه اشتغال خانگی در قالب تشکیل تعاونی های مشاغل خانگی می تواند از سوی بسیاری از خانوارها به ویژه زنان، جوانان جویای کار و فارغ التحصیلان دانشگاهی دنبال شود.
از گذشته نیز بحث مشاغل خانگی در کشور مطرح بود چون ما ظرفیت های اشتغال کوچکی داریم و هزینه تامین کسب و کار در کشور بالا است و برای برخی از کسانی که تمایل دارند خود بتوانند کارهایی را انجام بدهند و کسب درآمد کنند، مسیر خوبی است و دولت به همین کار توصیه داشت. کارهای مربوط به صنایع دستی و هنر های بومی و ابداعات و اختراعاتی که افراد می توانند خود داشته باشند و امکان پیگیری این کارها در خارج از خانه به دلیل پر هزینه بودن و نیاز به سرمایه بالا ممکن نیست.
در عین حال راه اندازی تعاونی های تامین نیاز مشاغل خانگی به منظور کاهش هزینه ها وسهولت تامین مواد اولیه مورد نیاز ضرورت دارد. تغییر تکنولوژی و تغییر بافت بازار کار در دنیا به سمت استفاده از پلت فرم های اینترنتی و مجازی پیش رفته است و فرصت و ظرفیت بسیار بزرگی است تا مشاغل گسترده ای در این فضا شکل بگیرد. بسیاری از کسب و کارها در قرن ۲۱ بر سکوها و پلتفرم های اینترنتی مبتنی است. ما نمی توانیم چشم خود را بر این امکانات و ابزار ببندیم.
این ها تکنولوژی جدید هستند و حتما باید مورد استفاده قرار بگیرند اما دولت بر اساس قانون موظف به نظارت است و باید بستر این کار را در کشور فراهم کند. شکل گیری دولت الکترونیک بر اساس همین دیدگاه در کشور انجام شده است. شرایط زمانی و مشکلاتی که به طور مقطعی در کل دنیا و کشور ما ایجاد شده است ضرورت استفاده از فضای مجازی و پلت فرم های اینترنتی را در کشور نشان می دهد.