نیاز صنعت خودرو به سرمایه گذاری

سرمقاله

درست است که پرداخت مالیات در حوزه‌های مختلف رویکردی مثبت است و این امر در اکثر کشورها با برخورداری از نظام مالیاتی قوی یا ضعیف در حال اجراست و این امر شامل خودرو نیز خواهد شد، اما با این تفاوت که قیمت خودرو در مقایسه با کشور ما بسیار متفاوت است و مسئله دیگر اینکه هزینه‌هایی مانند عوارضی، گمرک و… در آن کشورها وجود ندارد. یا اینکه بسیار کمتر از ایران است. علاوه بر این همگان امکان دسترسی به چگونگی هزینه کرد مالیات در حوزه‌های مختلف را دارند. به این ترتیب مودیان با آرامش و میل بیشتری نسبت به پرداخت‌های مالیاتی اقدام می کنند.
مردم تمام خودروها را گران می‌خرند. خودرویی که در سامانه ۲ تا ۳ میلیارد تومان عرضه می‌شوند، با سقف ۲۰هزار دلار وارد شده است. خودروهای بیش از ۲۰هزار دلار که نمی‌توانند وارد کشور شوند. وقتی این خودروها با قیمت ۲.۵میلیارد تومان در سامانه عرضه می‌شوند، اگر بیمه و ارزش افزوده هم اضافه شود، به نظر می‌رسد با دلار ۱۵۰هزار تومان وارد کشور شده‌اند. یعنی خودرو ۱.۲میلیارد تومانی را با دلار ۱۵۰هزار تومانی وارد کرده‌اند.
این گرانی نشان می‌دهد که واردات خودرو به‌جای کنترل بازار، سودهای کلان و عوارض کلان را نصیب دولت می‌کند. بنابراین دولت هم تعداد کمی می‌تواند وارد کند و روی همین تعداد کم درآمدزایی کند. با توجه به این که ما تمام خودروها را گران می‌خریم، خودروهای وارداتی هم گران هستند.
با توجه به اینکه این صنعت نیاز به سرمایه گذرای زیاد در حوزه های مختلف دارد و همچنین دانش و توان فنی لازم برای توسعه این صنعت از توان هر کشوری خارج است شرکت های خودرو سازی بزرگ با همکاری و تبادل امکانات، دانش فنی، طراحی و تولید و تاسیس شرکت های مشترک اقدام به تولید و عرضه محصول می کنند.
چند دهه تحریم و نبود ارتباط ادامه دار و متوازن با شرکت های بزرگ خودرو سازی باعث شد صنعت خودروسازی ایران با تمام ظرفیت های موجود به میزان مورد انتظار موفق به توسعه نشود.