ضرورت تامین زیرساخت مشاغل خانگی

سرمقاله

از گذشته نیز بحث مشاغل خانگی در کشور مطرح بود چون ظرفیت های اشتغال کوچکی داریم و هزینه تامین کسب و کار در کشور بالا است و برای برخی از کسانی که تمایل دارند خود بتوانند کارهایی را انجام بدهند و کسب درآمد کنند، مسیر خوبی است. دولت به همین کار توصیه داشت. کارهای مربوط به صنایع دستی و هنرهای بومی و ابداعات و اختراعاتی که افراد می توانند خود داشته باشند و امکان پیگیری این کارها در خارج از خانه به دلیل پر هزینه بودن و نیاز به سرمایه بالا ممکن نیست.
از سوی دیگر تمامی مشاغل بازارکار نیازمند تحصیلات دانشگاهی نیستند و به عبارتی اشتغال در بخش بزرگی از شغل‌های خدماتی وابستگی به تحصیلات دانشگاهی ندارند. بخشی از نیروی کار برای اشتغال باید مهارت را نسبت به تحصیلات در اولویت قرار دهند. در واقع این بخش از نیروی کار بیشتر از دیگر افراد شاغل نیازمند آموزش مهارت هستند.
لازم به ذکر است تناسب درست جمعیتی در خصوص سهم مردان و زنان در بازار کار کشور بنا به دلایل مختلف شکل نگرفته است. بازار کار در کشور مردانه است و بیشتر فعالیت های اقتصادی متکی به مردان است.
به هر ترتیب دولت باید زیرساخت لازم را برای آنها فراهم کند تا این تولیدات از طریق فضای مجازی عرضه شوند و از این طریق برای خریداران ارسال شود. دوم اینکه ما از آنها حمایت کنیم. حمایت هم جنبه مالی دارد و هم از طریق مشاوره های فنی انجام می پذیرد.
شاید تولید کننده خلاقیتی برای تولید کالا دارد ولی اینکه بازار آن کجا است و به چه شکلی عرضه می شود و کیفیت و استاندارد ها همه مسائلی است که باید مورد حمایت دولت قرار بگیرد. همچنین فراهم شدن شرایط استفاده از بیمه های تامین اجتماعی که به نظر من همه می توانند شرایط تولیدات خانگی را فراهم کنند.
همچنین عرضه تولیدات در مقاطعی از هفته یا ماه در بازارچه های منطقه ای و مناطق شهری تا شرایط برای شناخت این کالاها و تولیدات بیشتر شود و افرادی که در کشور هستند به طور عمومی از عرضه این کالا ها استفاده کنند. باید حتما به این وضعیت توجه کنیم وقتی شرایط اشتغال ما در کشور با مشکل روبرو شده است حتما باید همه ظرفیت ها فعال شود تا بخشی از مشکلات کشور حل شود.