سرمقاله
تسهیلات و وام های قرض الحسنه در کنار عواید بسیار خاص و ویژه اقتصادی در امر ازدواج و تامین نیازهای اصلی زندگی اقشار مستضعف برای سرپا ماندن آنها نقش بسیار مهمی ایفا می کند به همین خاطر با ترویج فرهنگ قرض الحسنه دادن باید کسانی که به دلیل ضعف مالی از رشد بازمانده اند کمک شود تا آنها نیز به بخشی از رشد دهندگان اقتصاد کشور و نیروی کار و تولید تبدیل شوند.
ترویج فرهنگ قرض الحسنه و هدایت منابع مالی مازاد به سمت بانکها و موسسات قرض الحسنه در راستای افزایش ترغیب اعطای سرمایه های خرد به گردانندگان بازار کار قطع به یقین منجر به بالا رفتن تولید کالا و فروش کالا می شود موضوعی که گردش پول در اقتصاد را افزایش می دهد و در نهایت بنیان اقتصاد کشور را ترمیم می کند.
نظام بانکی کشور با واگذاری داراییهای خود باید تامین اعتبار تولید را پشتیبانی کنند تا زمانی که کارخانه دار و صاحب بنگاه اقتصادی به مرحله مولدسازی و مرحله تولید برسد و بتواند مجموعه تولیدی خود که اشتغالزایی کرده را به خوبی مدیریت کند آن زمان بانک پس از به بهره برداری رسیدن طرح سرمایه گذاری، اصل و سود تحققی خود را از قبل فعالیت سرمایهگذاری دریافت کند از این نظر میتوان گفت مولد سازی داراییهای بانکها در این حدود و ثغور قابل قبول است.
بانکها باید نسبت به فروش اموال و دارایی خود برای حمایت از بخش تولید تشویق شوند. یعنی دولت باید مشوقهایی برای آنها در نظر بگیرد که خود این نهضت را ایجاد و کامل کنند و از متقاضیان وام برای سرمایه گذاری در بخشهای مولد و تاسیس بنگاههای تولیدی حمایت مالی کنند قطع به یقین درچنین شرایطی اقتصاد رشد میکند و فعالیتهای مولد جای خود را در اقتصاد ایران به درستی پیدا میکنند.