سرمقاله
آزادسازی زمین اصلیترین راهکار برای کاهش تلاطم های حوزه مسکن محسوب می شود. آمار و ارقام نشان میدهد که ساخت مسکن در ده سال اخیر نسبت به دهه قبل خود، یک سوم کاهش یافته و به نسبت تقاضای مسکن، ساخت و عرضه صورت
نگرفته است.
براین اساس ناترازی در عرضه و تقاضا، بازیگران اصلی تلاطمات هستند و آزاد سازی زمین و ساخت و عرضه مسکن جدید از اصلیترین راهکارها برای کاهش تلاطمات در حوزه مسکن است. در حال حاضر کمتر از نیم درصد از اراضی کشور به صورت مسکونی است. این در حالی است که با فشرده کردن شهرها و بالابردن تراکم شهرها، کیفیت زندگی شهری را کاهش دادهایم.
در اجرای طرح نهضت ملی مسکن کشور تولید زمین رخ نمیدهد و بحث اساسی و مفهومی که در این حوزه وجود دارد مربوط به ذخیره شهری اراضی است و با اجرای طرح جامعشهری یک فرصت ۱۰ ساله زمان نیاز دارد تا فرآیند های آماده سازی اراضی در آن اجرا شود؛ بنابراین برای تامین این اراضی نیاز است که شرکت ها برای اجرا و آماده سازی اراضی ایجاد شود تا روند تامین اراضی تسریع شود.
دولت باید پیش از اجرای طرح جامع زمین برنامه ریزی برای الحاق اراضی و آماده سازی اراضی را انجام دهد تا شاهد مشکل آماده سازی اراضی در این بخش نباشیم. دولت حتما برنامه ریزی لازم را باید برای تامین و آماده سازی اراضی را انجام دهد تا شاهد بهبود وضعیت بازار مسکن و همچنین مشکل تامین زمین نباشیم.
از سوی دیگر دولت اگر بخواهد با همین رویکرد فعلی تمام یک میلیون مسکن را خودش بسازد؛ قطعا نمی تواند. تا قبل از این بخش خصوصی سالانه ۴۰۰-۵۰۰ هزار واحد را خودش میساخت. دولت باید بخش خصوصی را با اعطای امتیازات و فراهم کردن سازوکار برای افزایش ساخت تحریک کند و این عدد را به یک میلیون برساند. از طرفی اقدامات دولت باید به شکل ساخت خانه حمایتی و روستایی، بافت فرسوده و شهرهای جدید، دنبال شود تا ساخت مسکن توسط دولت، به عددی نزدیک ۴۰۰- ۵۰۰ هزار واحد برسد در اینصورت، تحقق وعده ساخت سالانه ۱ میلیون مسکن در کشور امکان پذیر است.