ضرروت بازارسازی برای دانش بنیان ها

سرمقاله

رشد استارت‌آپ‌ها و شرکتهای دانش بنیان به لحاظ نقش مهمی که در توسعه اقتصاد دیجیتال دارند حائز اهمیت است. تمرکز بر اشتغالزایی این کسب‌وکارها در بلندمدت می تواند بر کاهش نرخ بیکاری تاثیر بزرگی داشه باشد. شرکتهای نوپا و دانش بنیان باید با تمرکز بر تولید و با حمایت دولت بازارهای داخلی و خارجی ثابت و رو به افزایش را در اختیار بگیرند. با افزایش فعالیت این شرکتها نه تنها به ایجاد شغل کمک کرده ایم بلکه رشد درآمدهای ارزی را نیز خواهیم داشت. با افزایش درآمدهای ارزی می توان ثبات اقتصادی ایجاد کرد. در مرحله تولید کالا باید دولت و دستگاه های مربوطه برای بازاریابی و پیدا کردن مشتری در بازارهای بین المللی دست به دست این شرکتها دهند.
همچنین وقتی که بدنه سنتی سرمایه‌گذاران مشاهده کند که نسل جوان با کمترین سرمایه‌ها می‌توانند کسب‌وکارهای خوبی را راه‌اندازی کنند، در این حوزه سرمایه‌گذاری بیشتری خواهند داشت. امری که از سوی استارت‌آپ‌ها بیشترین نیاز به آن احساس می‌شود، امر سرمایه‌گذاری است. بخش سنتی سرمایه‌گذاران در کشور به تدریج و با دیدن موفقیت‌های نسل جوان در ایجاد استارت‌آپ‌ها و رونق آن‌ها برای سرمایه‌گذاری در حوزه‌های دیجیتالی ترغیب خواهند شد.
با تمام این اوصاف شرکت‌های نوپا می‌توانند در هر شکلی و به هر اندازه‌ای ایجاد شوند اما سرمایه‌گذارها به‌طور کلی به آن دسته از شرکت‌های نوپایی جلب می‌شوند که نسبت خطر به سود بالایی دارند و مقیاس‌پذیرتر هستند. معمولاً یک شرکت نوپای موفق قابلیت رشد بیشتری نسبت به یک شرکت جاافتاده دارد، یعنی می‌تواند با سرمایه‌ای کمتر، نیروی کار یا زمینهٔ رشد بیشتری نسبت به شرکت‌های قدیمی داشته باشد.
شرکت‌های نوپا برای رشد سریع خود نیاز به جذب سرمایه دارند و در این راه گزینه‌های مختلفی دارند. شرکت‌های دیگر یا افراد سرمایه‌گذار می‌توانند به شرکت‌های نوپا با تبادل پول نقد در برابر سهام کمک کنند تا فعالیت خود را شروع کنند؛ هرچند در عمل خیلی از شرکت‌های نوپا توسط بنیانگذارانشان سرمایه‌گذاری می‌شوند. اگر ارزش یک شرکت بر اساس فناوری خاص آن شرکت باشد، مهم است که بنیانگذاران بتوانند از مالکیت معنوی ایده‌های خود حفاظت کنند.