شایلی قرائی
به گزارش کسب و کار نیوز، در بهار ۱۴۰۲، بهمیزان ۴١,٢ درصد جمعیت ١۵ساله و بیشتر، از نظر اقتصادی فعال بودهاند، یعنی در گروه شاغلان یا بیکاران قرار گرفتهاند. بررسی تغییرات نرخ مشارکت اقتصادی حاکی از آن است که این نرخ نسبت به فصل مشابه در سال قبل (بهار ۱۴۰۱) ۰.۳ درصد افزایش یافته است.
جمعیت شاغلین ١۵ساله و بیشتر در این فصل ٢۴ میلیون و ۳۰۶ هزار نفر بوده که نسبت به فصل مشابه سال قبل ٧٢٨ هزار نفر افزایش داشته است. بررسی اشتغال در بخشهای عمده اقتصادی نشان میدهد که در بهار ۱۴۰۲، بخش خدمات با ۵١,٣ درصد بیشترین سهم اشتغال را به خود اختصاص داده است.
در مراتب بعدی، بخشهای صنعت با ٣٣.١ درصد و کشاورزی با ١۵.۵ درصد قرار دارند. نرخ بیکاری جوانان ١۵ تا ٢۴ ساله، حاکی از آن است که ٢١,۶ درصد از فعالان این گروه سنی در بهار ۱۴۰۲ بیکار بودهاند. بررسی تغییرات فصلی نرخ بیکاری این افراد نشان میدهد این نرخ نسبت به فصل مشابه در سال قبل (بهار ۱۴۰۱) ٢.۴ درصد کاهش یافته است.
بررسی نرخ بیکاری گروه سنی ١٨ تا ٣۵ ساله نیز نشان میدهد که در بهار ۱۴۰۲، ١۵,۵ درصد از جمعیت فعال این گروه سنی بیکار بودهاند، این در حالی است که تغییرات فصلی نرخ بیکاری این افراد نشان میدهد این نرخ نسبت به بهار ۱۴۰۱، به میزان ١.١ درصد کاهش یافته است.
ضرورت بهبود زیرساخت اشتغال
علی خدایی، عضو شورایعالی کار
طبق قانون اساسی دولت وظیفه دارد برای متقاضیانی که در سن اشتغال قرار دارند شغل ایجاد کند. اخیرا اعلام شد که زیرساخت اشتغال در کشور فراهم است. زمانی میتوانیم بگوییم زیرساخت اشتغال فراهم است که واردات و ایجاد فناوری، مواد اولیه و تخصیص ارز به راحتی انجام شود. اما رتبه سهولت کسبوکار ایران نشان میدهد کارنامه قابل قبولی در این زمینه نداریم. رتبه ۱۴۷ نشانگر این است که زیرساختهای اشتغال فراهم نیست.
با شعار حمایت از تولید، اشتغال ایجاد نمیشود. زمانی که بحث افزایش مناطق آزاد مطرح شد صادقانه اعلام کردیم که این کار به نفع کشور نیست و واردات افزایش مییابد. اما با هفت منطقهای که ایجاد شد و ظاهرا قصد افزایش بیشتر آن هم وجود دارد، این مناطق تبدیل به یک سکوی واردات شدهاند و به تولید کشور آسیب زدند. اگر مناطق آزاد نقش اصلی که با هدف صادرات ایجاد شدند را انجام میدادند اکنون تعداد بیکاران بسیار کمتر بود.
شاید بهتر باشد جلوی عوامل ضد اشتغال را در کشور بگیریم. به وفور میبینم نخبگانی که مهاجرت میکنند. این افراد روزانه میروند و ما شاهد هستیم نخبگان کشور از دست می روند. وقتی شایستهسالاری در کشور وجود ندارد، افراد شایسته، کشور را ترک میکنند و در نهایت مجبور میشویم سراغ افراد درجه دو برویم. اگر موانع سرمایهگذاری رفع نشود، این وعدهها تنها در حد وعده میماند.
یک میلیون شغلی که وعده ایجاد آن داده میشود در صورت تحقق رشد اقتصادی بالا محقق میشود. در صورتی که اقتصاد کشور با رشد بالا مواجه شود میتوان امیدوار بود که قسمتی از شغلهای موجود هم حفظ شود. مردم جامعه با شاخصهای آماری زندگی نمیکنند و هر آنچه را که از نزدیک لمس میکنند واقعیت میدانند. بنابراین آمارها باید نمودی داشته باشد تا بگوییم بیکاری تک رقمی می شود.
متاسفانه بیکاری موجب میشود کارگران هر شرایطی را برای کار کردن بپذیرند. بیکاری و تامین معاش خواسته اصلی کارگران است و در این زمان حتی حاضر میشوند امنیت شغلی خود را نادیده بگیرند که این خود ناشی از نبود کار در بازار کا