ساماندهی مشاغل خانگی با رویکرد سهم آفرینی

سرمقاله

مشاغل خانگی گنجی پنهان در اقتصاد است. همچنین مشاغل خانگی از پیشینه بسیار زیادی در کشور برخوردارند. کارآفرینی درون منزل برای این است که بتوانیم بخشی از نیازهای اقتصادی نهاد خانواده را با استفاده از امکاناتی که در خانه وجود دارد، تامین کنیم.
مأموریت مشاغل خانگی در همه جای دنیا، تقویت اقتصاد خانواده است؛ کارآفرینی درون منزل برای این است که بتوانیم بخشی از نیازهای اقتصادی نهاد خانواده را با استفاده از امکاناتی که در خانه وجود دارد، تامین کنیم. یک گروه در مشاغل خانگی، افرادی هستند که در درون منزل تحت برند کسب و کار بالا دستی کار می‌کند که در دنیا بسیار مرسوم است و در ایران اخیراً به عنوان یک مدل موفق در جریان است و مزیت این مدل این است که امکان فروش و بازاریابی را قطعی می‌کند و کارآفرین خانگی دغدغه‌ای در رابطه با فروش محصولات و تولیدات خود نخواهد داشت.
روش بسیار مرسوم دیگر در دنیا، مشاغل خانگی در زنجیره‌های ارزش و تامین است، خوشبختانه در کشور در حوزه کشاورزی، فناوری اطلاعات، پوشاک و حوزه‌های گوناگون دیگر زنجیره‌های متعدد و متنوعی در حوزه‌های تامین و ارزش طراحی شده که بخشی از آنها را مشاغل خانگی تخصیص می‌دهند.
اشتغال خانگی نوع کاملی از کارآفرینی است. بنابراین کسانی که در این حوزه ورود می‌کنند باید بیزینس مدرن، پلن و مارکت داشته باشند و بدانند کار خود را با چه ابزاری، زمانی، سرمایه‌ای و توسط چه کسانی و تکنولوژی انجام دهند. کارآفرینان خانگی باید دانش و مهارتهای کافی را داشته باشند. باید به کسب و کار خانگی به عنوان یک اشتغال دارای رقیبان سخت نگاه کرد که مجبور است برکسب و کارهای کوچک غلبه کند.
الگو‌ها در مشاغل خانگی عبارتند از ۱_ تحت برند ۲_ در زنجیره‌های ارزش ۳_ در زنجیره تامین، ۴- خوشه‌ای و شبکه‌ای، در کشور چین روی الگوی مشاغل خانگی خوشه‌ای و شبکه‌ای کار کردند و موفق بودند یعنی زنجیره‌ای از کسب و کارهای به هم پیوسته‌ای را در رابطه با یک فعالیت، از صفر تا صد تعریف کردند و شاغلین خانگی بر اساس تخصص‌ها تجربه و آموزش‌هایی که دیدند هر کدام بخشی از کار را انجام دادند. در کشور نیازمند بازآرایی الگوهای مشاغل خانگی هستیم آنچه تاکنون انجام شده تکرار روش‌های شکست خورده قدیمی است و باید به سمت ساماندهی مشاغل خانگی با رویکرد سهم آفرینی از اشتغال ایران رفت.