سرمقاله
ایجاد اشتغال میلیونی در کشور نیازمند رفع موانع موجود است. در حال حاضر باید موانع بزرگی که در مسیر ایجاد اشتغال است از میان برداشته شود. چرا که برخی از این موانع ساختاری است و در کوتاه مدت امکان رفع آنها وجود ندارد. باید اقدامات اساسی برای رفع این موانع صورت بگیرد. همچنین بسیاری از بنگاهها در مسیر تحریم ها دچار آسیبهای جدی شدند. دولت باید در گام نخست از کمکهای فنی و مشاورههای کارشناسی به کارآفرینان و بنگاهها استفاده کند. در چند سال اخیر هیچ برنامهای به صورت عملی به اجرا در نیامد. دولت بیش از آنکه به صورت کلان طرح یا برنامهای را اجرایی کند باید مکانیسمهای اجرای آن را در دستور کار قرار دهد. در این راستا راهی جز باز کردن میدان برای نقش آفرینی گسترده بخش خصوصی وجود ندارد. یکی از مهمترین مولفههایی که در این حوزه باید مورد توجه قرار بگیرد ایجاد مزیت نسبی برای تولید است. اگر تصور این است که بدون سرمایهگذاری کلان و به کار گرفتن ظرفیتهای بخش خصوصی میتوان ایجاد اشتغال کرد، این راه درست نیست. بدون همراهی و توسعه بخش خصوصی امکان ظرفیت سازی اشتغال ممکن نیست. برای آنکه بتوانیم جمعیت بیکاران را در کشور ساماندهی و زمینه اشتغال پایدار را فراهم کنیم، لازم است مشارکت مردم در حوزه اقتصاد شکل بگیرد و تصدیهای دولتی واگذار شود. ایجاد ثبات بازار کار و پایداری مشاغل مستلزم ایجاد تولید و کسب و کار مبتنی بر دانش است. اگر بخواهیم بخش خصوصی واقعی را شکل دهیم، مردم و کارآفرینان و بخش خصوصی باید در بازار کار نقش آفرین باشند.