سرمقاله
اگر ارز ترجیحی به صورت تدریجی و کارشناسانه حذف می شد و همزمان با آن سطح حمایت از تولیدکنندگان و مصرف کنندگان ارتقا می یافت بسیاری از مشکلات در زمینه قیمت گذاری ها در بازار مرتقع می شد. بنابراین لازم نبود برای حل این مشکلات به سراغ کالابرگ الکترونیک و جایگزینی آن با یارانه نقدی رفت. در حال حاضر هم علاوه بر اجرای سیاست های حمایتی، لازم است برای بهبود وضعیت اقتصادی و کاهش آسیب ها، نظارت ها بر بازار تشدید شود. هرچند به نظر می رسد در مواردی که تورم در جامعه وجود ندارد، پرداخت یارانه نقدی به مردم بهتر است. زیرا هم توزیع آن برای دولت راحتتر است و هم هر فرد کالایی را که نیاز دارد تهیه میکند. اما در زمانی که تورم وجود دارد وضعیت فرق می کند. اما باز هم تاکید داریم متأسفانه دولت راهکار اصلی را که کنترل تورم است، رها کرده و مجلس هم بهدنبال ارائه کالابرگ است. در حالی که اجرای این طرح نیاز به ساختار و سیستم مناسب دارد. به عقیده بنده مهمترین چالش در شرایط کنونی، بحث نظارت اقتصادی است. اگر این بخش تقویت شود، می تواند از ایجاد برخی آسیب های گسترده تر که در آینده خود به بیماری هایی جدی در فضای اقتصاد تبدیل می شود، جلوگیری کند. البته رئیس جمهور نیز در اظهارات خود بر این مساله تاکید می کنند.
دولت برای بهرهمندی مردم از توزیع کالاها باید برخورد جدی داشته باشد. به عبارت دیگر یک پلیس بر سر هر تصمیم گذاشته شود. این در مورد بازگشت ارز حاصل از صادرات نیز صادق است. تا زمانی که دولت رفتار ملایم داشته باشد و خواهش کند که ارز صادرات بازگردد هرگز این اتفاق روی نخواهد داد. گویی ارادهای نیست و دولت خیلی راحت دارد با افزایش قیمتها برخورد میکند. فقط از مردم میخواهد با تحمل و بردباری با شرایط سخت اقتصادی کنار بیایند. درحالیکه مردم هر روز فقیرتر میشوند. در همین حال بانک مرکزی درحالیکه باید منابع ارزی را برای کنترل نرخ ارز توزیع کند، در حاشیه ایستاده و میگوید ذخایر ارزی پر است. مشکل توزیع ارز وجود ندارد. اما توزیع نمیکند. اگر ارز ندارید، باید با مردم صادق باشید و اگر ارز دارید، باید بازار را کنترل کنید.