سرمقاله
عامل اصلی برای تولید و توسعه ملک و آپارتمان، زمین است. در واقع زمین پیش نیاز اصلی تولید مسکن است. با توجه به رشد جمعیت و نیاز به ساخت و ساز بیشتر، در شرایط فعلی با کمبود زمین مواجه هستیم. کمبود زمین و گرانی آن به خصوص در بافت های اصلی شهرها منجر به افزایش قیمت تمام شده تولید ملک و آپارتمان شده است. این بدان معناست که قیمت تمام شده ساخت خانه از حالت واقعی آن بسیار گران تر تمام می شود. در حال حاضر کمبود زمین در بافت اصلی شهر موجب شده بناهایی با عمر مفید و آماده به خدمت تخریب شده و مجدد وارد جریان ساخت و ساز شوند. این فرآیند سود را نصیب دلالان خواهد کرد.
بسیاری از نهادها و دوایر دولتی که دارای املاک هستند باید زمین های مورد نیاز خود برای ارایه خدمات را برداشت کرده و مازاد آن را در اختیار دولت قرار دهند. تا این زمین ها به چرخه تولید مسکن بازگردند.
برگشت زمین از سوی نهادهای دولتی به چرخه ساخت و ساز از احتکار زمین و ملک جلوگیری خواهد کرد. به عبارتی آزادسازی اراضی مازاد منجر به تامین زمین با زیرساخت های آماده مانند مدرسه، بیمارستان، مسجد، پارکها و فضاهای فرهنگی خواهد شد. در این فرآیند هزینه ساخت مسکن به دلیل آماده بودن زیرساخت ها ارزان تر خواهد شد. در شهرهای حاشیه ای به دلیل نبود زیرساخت های آماده، تولید مسکن گران تمام می شود.
به عبارت بهتر این زمین ها دست به نقد هستند و خروجی خوبی از آزادسازی آنها نصیب ساخت و ساز خواهد شد. متاسفانه در دوره های مختلف یک سری اشتباهات و تصمیم گیری های بدون مطالعه گرفته شد. آینده نگری در تصمیماتی مانند توزیع مسکن میان مردم در نظر گرفته نشد.
تاثیرپذیری قیمت زمین از رشد نرخ ارز نیز غیرقابل انکار است. این معضل همواره در اقتصاد وجود داشته و شاهد رقابت بین بازارهای موازی هستیم. از طرف دیگر نقدینگی در دست مردم است. گردش این نقدینگی در بازارهای موازی به گرانی دامن زده است. مردم تصمیم گیرنده سرمایه گذاری در بازارها هستند. اگر همین روند در اقتصاد ادامه پیدا کند شاهد گرانی بیشتر در بخش زمین خواهیم بود. پیش نیاز ساخت مسکن وقتی گران شود قیمت واحد مسکونی در دست ساخت نیز گران تر می شود. مواد اولیه در تولید آپارتمان همانند دیگر بخش های تولید حرف اول را می زند. وقتی مواد اولیه گران می شود محصول نهایی نیز افزایش قیمت خواهد داشت.