سرمقاله
در طرح نهضت ملی مسکن یک حالت قیاس با گذشته طرح مسکن مهر شکل گرفته است. متقاضی و مردم توان سنجی نظام دولت برای انجام تعهدات خود در خصوص پروژه مسکن ملی را که نتیجه مثبتی هم نداشته دیده و محاسبه کرده اند. پروژه دو هزار و ۵۰۰ واحدی مسکن مهر طی ۱۶ سال و به عبارتی ۴ دوره انتخابات ریاست جمهوری به طول انجامید و همچنان نیز تکمیل نشده است. واحدهای بسیاری از متقاضیان مسکن مهر هنوز تحویل نشده است. بنابراین بر اساس همین ادعا اگر دولت بخواهد سالانه یک میلیون مسکن طرح ریزی کرده و بسازد با احتساب تجربه ۱۶ ساله برای ساخت دو هزار و ۵۰۰ واحد، باید در ۳۲ سال تعداد ۴ میلیون مسکن بسازد. چطور می توان ادعا کرد در چهار سال چهار میلیون مسکن ساخته خواهد شد. دولت بر اساس کدام توان اقتصادی و مالی می خواهد این اتفاق را رقم بزند. کدام کشور خاص به عنوان سرمایه گذار اعلام آمادگی کرده و یا کدام زمین های مازاد برای این طرح اختصاص داده شده است. دولت از کدام منابع مالی جدید می خواهد در ساخت مسکن استفاده کند. به طور کلی از لحاظ منابع مالی دولت در مضیقه و رکود قرار دارد و تحقق این شعار همانطور که از ابتدا تاکید کردیم وجود ندارد. زمانی که این محاسبات توسط مردم انجام می شود متوجه می شوند که امکان تحقق این وعده وجود ندارد و عقب نشینی از این طرح اتفاق می افتد.
از سوی دیگر افرادی هم که بتوانند از فیلتر و پالایش طرح نهضت ملی مسکن به عنوان مشمول عبور کنند، و متقاضی واقعی شناخته شوند، افرادی هستند که در چند دهه گذشته از امتیازات دولتی در حوزه مسکن برخوردار نبوده اند. یعنی این افراد از لحاظ اقتصادی ضعیف تر هستند و نیازمند حمایتهای خاص می شوند تا بتوانند از این طرح استفاده کنند. نه اینکه از جیب خودشان هزینه کنند و مشخص هم نباشد تا چه میزان باید در آینده هم هزینه کنند. این افراد به دلیل ضعف و عدم توانایی مالی در پرداخت آورده اولیه و همچنین پرداخت اقساط سنگین، یا اصلا به طرح مذکور ورود نمی کنند و یا در اواسط مسیر انصراف می دهند.