افت کیفیت خودروهای تولیدی

سرمقاله

تعریف تولید خودرو در ایران با تولید خودرو در جهان تفاوت دارد. گویا هنوز فرق تولید خودرو با پلتفرم در ایران مشخص نشده است. اینکه در طراحی خودرو تفاوت ایجاد کنیم و به عنوان خودروی جدید وارد بازار شود، این تعریف تولید نیست. فرق دادن چراغ، سپر، آینه بغل و… تولید خودرو نیست. هنوز در ایران تفاوت میان محصول و پلتفرم مشخص نشده است.
محصولاتی که در نمایشگاهها در ایران به عنوان خودروی جدید و با امکانات متفاوت به معرض نمایش گذاشته می شود، خودروی جدید نیست. تنها هزینه کرد بالایی برای این صنعت که ضرر و زیان هزاران هزار میلیاردی دارد، می تراشد. همین هزینه ها اگر در تولید خودرو صرف شود شاید بتوان خودورهایی جدید و با کیفیت دست مردم داد. در نمایشگاه هایی که در ماههای اخیر برگزار شده تنها هزینه های بالایی صرف شده و تولید تازه ای برای بازدیدکنندگان توسط خودروسازان وجود نداشته است.
آقایان تولید خودرو را جور دیگری تعریف کرده اند و با عوض کردن طرح یک آینه بغل نام خودروی جدید را روی آن گذشته اند و برای رونمایی از آن نمایشگاه نیز برگزار می کنند. این اتفاق فقط باعث تحمیل هزینه های گزاف به صنعت خودرو می شود. بیش از سی سال است به اسم حمایت از تولید ملی از صنعت خودروسازی حمایت می‌شود. در حالی که حمایت تا جایی مفهوم دارد. اگر حمایت‌های صورت گرفته، جواب نداد، صنعت باید در عرصه رقابت قرار بگیرد. تا زمانی که رقابت ایجاد نشود این صنعت رشد نمی‌کند.
مردم هم از صنعت خودروسازی کشور بابت کیفیت پایین و قیمت‌های بالا گلایه‌مند هستند. باید حق را به مردم داد. با نگاهی به بازار‌های جهانی و مردم کشور‌های همسایه مشاهده می‌کنید مردم این کشور‌ها متناسب با درآمد خود حق انتخاب دارند خودروی مناسبی خریداری کنند. برفرض مثال یک کارمند در امارات با یک پوزیشن کاری در سطح یک کارمند متوسط ایرانی ضمن اینکه چندین برابر کارمند ایرانی حقوق می‌گیرد، خودرو بعد از مسکن که دومین انتخاب زندگی هر فرد است را می‌تواند به یک سوم قیمت ایران بخرد.
متاسفانه خودرویی که چهار دهه است تولید می‌شود، نه تنها از نظر کیفی ارتقا نیافته، بلکه هر سال شاهد کاهش کیفیت نسبت به سال‌های گذشته هستیم. امروز مردم معتقدند ۲۰۶ صفر سال ۱۴۰۰ به شدت بی کیفیت‌تر از ۲۰۶ مدل ۹۰ است. این موضوع برای صنعت خودروسازی کشور یک فاجعه به شمار می‌رود. در حالی که خودرو را با قیمت‌هایی بسیار بالاتر از رنج جهانی به مردم می‌فروشد، با توجیه زیان بار بودن.