جبران کمبود نقدینگی تولید

سرمقاله

طرح های حمایت از تولید باید در درجه اول منجر به جبران کمبود نقدینگی و سرمایه در گردش شود. کاهش مالیات علی الحساب واردات مواد اولیه و واسطه‌ای برای تولید از ۴ درصد به ۲ درصد تاثیری بر سرعت بخشی تولید و رونق آن نخواهد داشت. مواد اولیه ای که امروز وارد می شود مالیات آن دو سال دیگر دریافت خواهد شد. یعنی سازمان امور مالیاتی ثبت این موارد را انجام می دهد و تسویه آن دو سال دیگر عملیاتی خواهد شد. مالیات مواد اولیه صنایع نصف می شود شعاری است که مانند دیگر طرح های حمایتی داده شده و کسی نمی داند در زمان موعود به این اظهارات تحقق پیدا خواهد کرد یا خیر. روی کاغذ حمایت از تولید بسیار آسان است.
تولید بازار ندارد. این هم مشکل دیگری است که باید به آن پرداخت. مالیاتی که باید دو سال دیگر پرداخت شود مشکل امروز واحد تولیدی نیست. به طور کلی ما باید برای بازار جهانی تولیدات خود را افزایش دهیم تا جزئی از بازار جهانی شویم. به عبارت دیگر ما باید تولیدات خود را به کشورهای دیگر صادر کنیم تا بتوانیم امکان رقابت با این تولیدات را داشته باشیم. ما چاره ای جز تولید کردن نداریم.
برای حمایت واقعی از تولید و در راستای رونق بخشیدن به آن حمایت هایی وجود دارد که اجرای آن می تواند تاثیر بسیار زیادی در بازدهی واحدها داشته باشد. دولت با تحت پوشش قرار دادن برخی هزینه های واحدهای تولیدی مانند بیمه نیروی انسانی، هزینه های آب و برق و گاز و تلفن می تواند تا ۱۲ درصد از هزینه تولید کم کند. نه اینکه بخواهیم دولت مجانی این اقدامات را انجام دهد بلکه به عنوان مثال یک سال مهلت تعیین کند. ۴۰ درصد هزینه های واحدهای تولیدی مرتبط با هزینه های پرسنلی است. بنابراین شعار دادن تنها نمی تواند راه را برای تولید باز کند.