زنگ خطر کاهش تولید

مریم بابایی

به گزارش کسب و کار نیوز در این سال تورم فصلی تولیدکننده بخش صنعت در زمستان برابر با ۷.۸ درصد به ثبت رسید. مقایسه شاخص قیمت تولید کننده در این بخش با موقعیت مشابه خوددر سال گذشته نشان از رشد ۴۰.۷ درصدی این شاخص داشته است.
این در حالی است که تورم تولیدکننده از آنجایی که تورم و افزایش هزینه‌های مصرف‌کننده را درپی دارد، زنگ خطری است که باید جدی گرفته شود.

تولید هم اکنون با موانع متعددی رو به رو است که باعث شده بسیاری از تولیدکنندگان نسبت به توقف یا کاهش تولید هشدار دهند. کمبود نقدینگی و افزایش هزینه تامین پول برای واحدهای تولیدی به دلیل نرخ بالای تسهیلات بانکی، قیمت‌گذاری دستوری، قطعی برق و خسارت به واحدهای تولیدی از یک طرف و افزایش هزینه مواد اولیه، نرخ‌های گمرگی، واردات ماشین‌آلات و دستمزد از طرف دیگر ادامه کار را برای تولیدکنندگان سخت‌تر کرده است.

در مقابل بازار مصرف نیز بیش از این کشش افزایش بیشتر قیمت‌ها را ندارد و اکثر بازارها به دلیل کاهش قدرت خرید مصرف‌کننده با رکود رو به رو است. در این شرایط تولیدکننده‌ها نسبت به عدم ثبات‌ قیمت‌ها و رفتار سلیقه‌ای بانک‌ها در پرداخت تسهیلات هشدار داده‌اند و خواستار رسیدگی دولت به وضعیت تولید هستند.

کمبود نقدینگی در واحدهای تولیدی

علی نقیب، رئیس کمیسیون صنعت و معدن اتاق بازرگانی تهران در این زمینه به کسب و کار می‌گوید: در حال حاضر تولید با معضل کمبود نقدینگی و عدم ثبات در قیمت‌ها رو به روست. این وضعیت باعث حاد شدن شرایط تولید شده است و می‌تواند تبدیل به چالش بزرگ برای دولت شود. با افزایش هزینه‌ها، تولید کاهش می‌یابد و با کاهش تولید، اشتغالزایی تهدید می‌شود و دولت با چالش‌های متعددی در این زمینه رو به رو می‌شود. در فرایند تولید ثبات در قیمت‌ها و سیاستگذاری‌ اهمیت زیادی دارد. در صورتی که نرخ خرید مواد اولیه و نرخ جایگزینی برای تولیدکننده ثبات داشته باشد، تدوام فرایند تولید امکان‌پذیر است. اما در صورتی که نرخ‌ها مرتب تغییر کند، فرایند تولید برای تولیدکننده با افزایش هزینه همراه خواهد بود و ادامه کار را سخت می‌کند. اگر تولیدکننده نتواند از ظرفیت‌های مناسب تولید استفاده کند، هزینه قیمت تمام شده بالا می‌رود و ادامه تولید دچار مشکل می‌شود.

نقیب افزود: یکی از چالش‌های اصلی تولید در حال حاضر نقدینگی است. یک شرکت تولیدی برای ادامه فرایند تولید، خرید مواد اولیه، هزینه‌های جاری و … به نقدینگی نیاز دارد. نقدینگی تبدیل به مشکل بزرگی برای شرکت‌ها شده و کمبود نقدینگی سبب شده واحدها نتوانند مواد اولیه مورد نیاز و … را جایگزین کنند.

وی ادامه داد: طی چند وقت اخیر دو معضل افزایش قیمت مواد اولیه تولید و افزایش نرخ‌های گمرگی براساس تغییر نرخ دلار، بر قیمت تمام شده تولید تاثیر زیادی داشته است. واحدهای تولیدی تقاضا داریند ثبات قیمت‌ها و مواد اولیه برگردد و دولت به فکر تامین نقدینگی واحدهای تولیدی باشد. واقعیت این است که حتی با اجرای قانون هدفمندی یارانه‌ها، حمایتی از تولید صورت نگرفت و حذف ارز ۴۲۰۰ تومانی هزینه‌های تولید را چند برابر کرد. از طرف دیگر در حال حاضر نرخ سود تسهیلات بانکی برای تولید بالاست و بانک‌ها آیین‌نامه‌های لازم در این زمینه را رعایت نمی‌کنند.

رئیس کمیسیون صنعت و معدن اتاق بازرگانی تهران افزود: بانک‌ها علاوه بر سود بخشی از تسهیلات را نیز تحت عناوین رسوبی و.. بلوکه می‌کنند و عملا نرخ بهره تمام شده برای واحد تولیدی به بالای ۲۳ یا ۲۴ درصد و بیشتر می‌رسد. بانک‌ها در این زمینه بسیار سلیقه‌ای عمل می‌کنند و بانک مرکزی نیز کنترلی در این زمینه ندارد. اگر آیین‌نامه و بخشنامه‌ای هم در این زمینه باشد بانک‌ها به صراحت به آن عمل نمی‌کنند. همه این عوامل باعث شده قیمت تمام شده پول و نقدینگی برای واحدهای تولیدی بالا باشد و این موضوع بر قیمت تمام شده محصول و میزان بهره‌وری تاثیر دارد.