سایت خبری تحلیلی کسب و کار استارت آپ | کارآفرینی | دانش بنیان | اقتصاد
شایلی قرائی
به گزارش کسب و کار نیوز ، کارشناسان حوزه اقتصاد مسکن معتقدند وضعیت مسکن به شدت بحرانی است و بسیاری از خانوارها و افراد طبقه متوسط که نه معتاد متجاهر و نه هیچ مشکل اجتماعی دارند هم به تدریج وارد عرصه اتوبوس‌خواب‌ها و کارتن‌خواب‌ها می‌شوند. روایت بی خانمانی در این شهر ساده است. به سادگی فرمان بی کارشدن از سوی کارفرما یا یک بیماری سخت که سرپرست خانواده را درگیر می کند. در این سال ها با هر جهشی در نرخ کرایه خانه، شاهد کوچ مستاجران به محلات پایین تر از محل سکونت شان بودیم ،تا آنجا که بخشی ازآنها به شهرهای حاشیه ای رفتند و برخی نیز به آماربی خانمان هااضافه شدند.
مدتی پیش با موضوع ازخانه به دوشی تا بی خانمانی میزگردی مجازی برگزار شد. در این نشست مجازی تاکید شده که با یک اتفاق غیر منتظره امکان ورود طبقه متوسط به جمعیت بی خانمان های شهر وجود دارد. کارشناسان معتقدند وضعیت مسکن در تهران بحرانی است و در صورت ادامه روند افزایش اجاره بها ممکن است بخشی از طبقه متوسط هم به جمعیت اتوبوس خواب ها وساکنان گرمخانه ها اضافه می شود.
داریوش محمد مجد پژوهشگر می گوید: بی خانمانی یک مسئله جهانی است که درکشور ما پدیده نوظهوری است و مقایسه آمارهای کشور ما با کشورهای پیشرفته نشان می دهد ما دراین حوزه مسئله ای نداریم اما آنچه برای ماچالش زا شده است مداخلات بد و ناقصی است که مدیریت شهری سالها در این حوزه داشته است.
پدیده بی‌خانمانی یک فرمول بسیار ساده دارد. فقر مادی، فقر ارتباطی و فقر معنوی (فقر هویتی) مثلث بی خانمای را تشکیل می دهند، اگراین سه در یک نفر گردهم بیایند، ما با پدیده بی‌خانمانی مواجه هستیم. ازهمین منظراگرما همین سه فاکتور را در نظر بگیریم، ما می‌توانیم از دل این تیپ‌های مختلف کارتن‌خوابی را پیش‌بینی کنیم. همه بی‌خانمان ها و کارتن‌خواب‌ها یکسری نیازهایی دارند که اگر ما به این نیازها توجه نکنیم، اشکال مختلف از این پدیده را در گوشه و کنار شهر می‌بینیم.اولین نکته‌ای که در مقام مداخله باید توجه کنیم، نیازهای کارتن‌خواب‌ها و بی‌خانمان‌ها هستند.
یک کارشناس اقتصاد مسکن در گفت و گو با “کسب و کار” می گوید: بازار مسکن درگیر مشکلاتی است که باید طرح های جدی برای حل آنها داشت. برنامه ریزی جدی برای خانه دار کردن مردم عزم تمام دستگاههای مربوطه را می طلبد. طرح های مسکنی که دولت ارایه می دهد باید زیرساخت های آن نیز آماده شود. اگر دولت بخواهد به همان روش های قبلی یک میلیون مسکن بسازد تحقق آن امکان‌پذیر نیست.
حسن محتشم اضافه کرد: دولت باید اراضی ممکن را تأمین کند که یکی از راه‌های آن تهیه زمین توسط دولت است که این زمین را در اختیار سازندگان، انبوه‌سازان و افرادی که به نوعی دست‌اندرکار ساخت و ساز هستند، قرار دهد. همچنین می‌تواند مشوق‌ها و تسهیلاتی را برای بسیاری از افرادی که زمین‌دار هستند، فراهم کند و به این زمین‌ها امکانات مجوزی و تسهیلات کافی بدهد که به‌طور مستقل وارد ساخت و ساز شوند و به افزایش بیشتر تولید مسکن کمک کنند.
