به گزارش کسب و کار نیوز ، مجید صفینیا، رئیس هیئت مدیره انجمن تولیدکنندگان پلی یورتان ایران در نشستی خبری اظهار داشت: این انجمن از اردیبهشتماه سال جاری به صورت رسمی ثبت شد، اما از حدود ۲ سال گذشته جلساتی با فعالان و تولیدکنندگان صنعت پلی یورتان برگزار میشد و مقدمات تشکیل و ثبت رسمی انجمن در دو سال گذشته پیگیری شد.وی افزود: صنعت پلییورتان صنعتی است که تا چند سال پیش به طور کامل صنعتی وارداتی بود اما به همت فعالان این صنعت در داخل کشور، حجم بسیاری از واردات کم شده و مصرفکننده، محصول را با اطمینان از کیفیت و طول عمر مفید آن از داخل تهیه میکند.
صفینیا با بیان اینکه “صنعت پلییورتان در داخل کشور رشد یافته و به صنعتی خودکفا تبدیل شده است”، گفت: ظرفیت تولید داخل در صنعت پلی یورتان بسیار بیشتر از آن چیزی است که امروز تولید میشود و اگر تعرفه ترجیحی منطقی به واردات تعلق گیرد، مطمئنا میتوانیم ظرفیتهای خالی تولید محصولات نهایی زنجیره پلییورتان را به مدار تولید بیاوریم.
در ادامه، جمشید رفیعی، عضو هیئت مدیره انجمن تولیدکنندگان پلی یورتان ایران با بیان اینکه “۵۰ درصد پلی یورتان را ایزوسیانات تشکیل میدهد”، گفت: با احداث و راهاندازی شرکت پتروشیمی کارون که اولین تولید کننده ایزوسیانات ها، مشتمل بر TDI و MDI و تکمیل کننده ی زنجیره ی ارزش پلی یورتان ها در خاورمیانه و غرب آسیا است، صنعت داخل در تأمین مواد اولیه زنجیره پلی یورتان، شرایط بسیار خوبی را شاهد بود.
وی افزود: بخشی از ایزوسیانات مورد نیاز صنعت پلی یورتان کشور از پتروشیمی کارون تأمین شده و بخشی دیگر ناچارا با واردات تأمین میشود، اما در مجموع در صنعت پلی یورتان، ادعای انجمن این است که به مرز خودکفایی رسیدهایم و نباید واردات محصولات نهایی این صنعت، با ارز نیمایی و بدون تعرفهگذاری مناسب، انجام گیرد.رفیعی در خصوص محصولات نهایی صنعت پلی یورتان گفت: صنعت کفش که امروز در ایران به مرز خودکفایی رسدیه و نیازی به واردات کفش از خارج نداریم از صنایع این زنجیره است، همچنین در بخش های مختلف خودرو از داشبور گرفته تا صندلی از محصولات این زنجیره استفاده می شود، در صنعت ساختمانی، صنایع برودتی و صنعت مبلمان نیز، محصولات زنجیره پلی یورتان کاربرد وسیعی دارد؛ همچنین در صنایع نفت و گاز، در ساخت مخازن و خطوط لوله انتقال از محصولات این زنجیره استفاده میشود.
وی ادامه داد: حدود ۲۰ کارخانه در این صنعت فعالیت دارند که میتوانیم نیاز داخلی به محصولات نهایی زنجیره پلی یورتان را تأمین کنیم و برای حمایت از تولیدکنندگان این صنعت، باید از واردات بی رویه محصولات نهایی زنجیره پلی یورتان جلوگیری شود؛ البته درخواست انجمن ممنوعیت واردات نیست، بلکه تعرفهگذاری ترجیحی برای واردات است تا اجازه ندهیم با واردات بیرویه، این صنعتی که پس از سالها تلاش به مرز خودکفایی رسیده، آسیب ببیند.
عضو هیئت مدیره انجمن تولیدکنندگان پلی یورتان ایران خاطرنشان کرد: ظرفیت تولید فعالان پلی یورتان فقط در مجموعه انجمن، ۲۰۰ هزار تن در سال است؛ اما چیزی که در بخش تولید توانستیم احصا کنیم، ۶۰ درصد این ظرفیت است و ۴۰ درصد ظرفیت تولیدکنندگان زنجیره پلی یورتان خالی است؛ این در حالی است که حدود ۶۰ تا ۷۰ هزار تن در سال واردات محصولات زنجیره پلی یورتان را شاهد هستیم که این سهم، می تواند برای پر کردن ظرفیت خالی تولیدکنندگان زنجیره پلی یورتان تخصیص داده شود و با استفلاده حداکثری از ظرفیتهای ایجاد شده در این صنعت، نه تنها نیاز داخلی را تأمین کنیم بلکه این صنعت را در بخش صادرات، توسعه دهیم.
در ادامه، محمد عرب، عضو هیئت مدیره انجمن تولیدکنندگان پلی یورتان ایران اظهار داشت: صنعت کفش کشور در طول سال نیاز به ۴۵ هزار تن پلی یورتان دارد که MEG و DEG آن را ۱۰۰ درصد از داخل تأمین میکنیم و در خصوص MDI، دوازده هزار تن را از تولیدات پتروشیمی کارون تأمین کرده و بقیه را از خارج از کشور وارد میکنیم.
وی افزود: ۳ یا ۴ سال پیش در کشور ما، مواد اولیه گیر تولید کننده کفش نمیآمد اما الان، مواد اولیه تولید کفش در داخل کشور تا حد زیادی تولید میشود و صنعت کفش ایران با دسترسی کامل به مواد اولیه، راه افتاده و آمادگی داریم در هر نقطه دنیا کارخانه احداث کنیم.
عضو هیئت مدیره انجمن تولیدکنندگان پلی یورتان ایران با بیان اینکه تا چند سال پیش واردکننده پلی اورتان از کشورهای منطقه بودیم، گفت: در حال حاضر نه تنها در تأمین نیاز داخلی مشکلی نداریم، بلکه صادرات پلی یورتان را به کشور ترکیه، افغانستان و آسیای میانه داریم، ارزش فعلی صادرات ما حدود ۴ میلیون دلار در سال است که این رقم رو به رشد است.
وی ادامه داد: متأسفانه مسئولان دولتی ما، فرقی بین واردکردن مواد اولیه برای ساخت محصولات نهایی زنجیره پلی یورتان، با واردات محصولات نهایی ساخته شده در این زنجیره قائل نمیشوند و واردات محصولات مشابه سال داخل، در حال ضربه زدن به تولیدات داخلی زنجیره پلی یورتان کشور است.