شایلی قرائی
به گزارش کسب و کار نیوز، بر اساس قانون بودجه سال جاری باید بانکها ۳۶۰ هزار میلیارد تومان به ساخت مسکن اختصاص میدادند. همچنین بر اساس قانون جهش تولید مسکن، باید ۲۰ درصد تسهیلات بانکی به بخش مسکن منتقل شود. این در حالی است که بر اساس اعلام بانک مرکزی در ۸ ماهه نخست امسال بیش از ۱,۷۲۷ هزار میلیارد تومان تسهیلات بانکی به بخشهای مختلف اقتصادی شامل صنعت، کشاورزی، بازرگانی، خدمات و مسکن پرداخت شده که سهم بخش مسکن و ساختمان بیش از ۹۰ هزار میلیارد تومان (۹۰ هزار و ۶۸۹ میلیارد تومان) بوده است.
بنابراین سهم بخش مسکن و ساختمان از کل تسهیلات بانکی ۸ ماهه امسال ۵.۲ درصد بوده که با سهم ۲۰ درصدی مقرر در قانون فاصله زیادی دارد. اگر قرار بود ۲۰ درصد تسهیلات بانکی ۸ ماهه امسال به بخش مسکن و ساختمان برسد، سهم این بخش از تسهیلات بانکی تا پایان آبان ۱۴۰۰ باید به ۳۴۵ هزار میلیارد تومان میرسید که تقریباً اندازه همان رقم مذکور در قانون بودجه سال جاری و قانون جهش تولید مسکن میبود؛ ضمن اینکه میبایست ۱۵ هزار میلیارد تومان مابقی هم در طول ماههای باقی مانده امسال به بخش مسکن تعلق میگرفت. از سوی دیگر از ۹۰ هزار میلیارد تومانی که بانکها به بخش مسکن و ساختمان دادهاند، حدود ۱۷ هزار میلیارد تومان (۱۶ هزار و ۹۵۲ میلیارد تومان) سهم تسهیلات خرید مسکن و معادل ۱۸.۷ درصد کل تسهیلات بخش مسکن و ساختمان بوده است.
محدودیت منابع در بخش مسکن
منصور غیبی، کارشناس مسکن
نکته مهم در حوزه اقتصاد مسکن این است که نباید تجربیات و برنامه هایی که در دوره های گذشته وجود داشته تکرار شود. مشکلات و مصوبات قبلی باید اصلاح شود. افراد بسیار زیادی وجود دارند که در زمان مسکن مهر از طریق خود مالکی درخواست وام مسکن مهر کردند. با پیشرفت اندک پروژه ها دولت نتوانست تامین اعتبار کند، واحدها ناقص مانده و تکمیل نشدند و سرگردانی متقاضیان رقم خورد. شواهد نشان می دهد حتی پس از گذشت ده سال از ساخت برخی واحدهای مسکن مهر، این واحدها هنوز آماده تحویل نشده است.
بنابراین در حال حاضر اینکه وزارت راه و شهرسازی اعلام می کند در طرح نهضت ملی مسکن، افرادی که بتوانند ساخت و ساز کنند تسهیلات ساخت مسکن دریافت می کنند دقیقا مصداق همان وام خود مالکی مسکن مهر را پیدا می کند. همان سرنوشت در انتظار این پروژه ها است. اینکه اعلام می کنند تمامی کسانی که قصد ساختوساز دارند یا پروژهشان نیمهکاره مانده میتوانند از سقف تسهیلات نهضت ملی مسکن استفاده کنند و یا افراد مجرد نیز می توانند ثبت نام کنند و هر روز یک بند به این طرح اضافه می کنند تامین اعتبار آن ابهامات بسیاری دارد. در تجربه مسکن مهر هنوز بسیاری از واحدها تکمیل نشده و نه کسی به ملک خود رسیده و نه دولت توانست تسهیلات را تامین کند. لذا باید به جای شعارها و قول ها افراد و پروژه های آسیب دیده و تکمیل نشده را حمایت کرد. در واقع می بایست با به اتمام رساندن پروژه های نیمه تمام قبلی مردم متقاضیان را از سرگردانی نجات داد.
احساس می کنیم پول و منابع مالی که وجود دارد باید به ده ها پروژه تزریق شود. اما گنجایش آن وجود ندارد. نباید شعار بدهیم که به همه تسهیلات می دهیم چه سازنده، چه مجرد چه مستاجر و متقاضی. تمامی این منابع باید از بودجه تقسیم شود بنابراین کیفیت پروژه پایین پایین آمده و نارضایتی ایجاد می شود. باید متوجه بود که نمی توان همه را راضی نگاه داشت و تمامی این مبالغ را پرداخت کرد. شعار زیاد است و در مقابل متقاضی نیز زیاد است. این در حالی است که منابع محدود است و نمی توان همه را راضی نگاه داشت. اینجاست که سهم منابع بانکها نیز برای حوزه مسکن و ساخت و ساز به زیر ۵ درصد کاهش پیدا می کند. تعدد متقاضی و منابع محدود موجب کمرنگ تر شدن تسهیلات خواهد شد.