مالیات خانه های بالای ۱۰ میلیارد چه تاثیری بر بازار مسکن دارد؟/فرار سرمایه از بازار مسکن

شایلی قرائی

به گزارش کسب و کار نیوز، حال باید دید با توجه به عدم موفقیت دولتها در مالیات ستانی از بخش های مختلف، آیا مالیات خانه های بالاتر از ۱۰ میلیارد تومان تحقق خواهد یافت یا همان رویه در این بخش نیز تکرار خواهد شد. همچنین باید دید در صورت اجرای این طرح سمت و سوی قیمتها در بازار مسکن چگونه خواهد شد. در حالی که هنوز جزئیات این طرح منتشر نشده و تنها اخبار کلی مربوط به آن خوانده شده است، بسیاری از کارشناسان حوزه مسکن بر این باورند که طرح های تنبیهی منجر به فرار سرمایه از بازار مسکن خواهد شد.

از سوی دیگر وزارت اقتصاد دولت سیزدهم نیز چندی قبل آیین نامه مالیات بر خانه‌های گران‌قیمت را به سرعت تدوین و در دولت مصوب کرد، اما برخی کارشناسان نرخ‌های آن را مؤثر نمی‌دانند.

برخی کارشناسان اقتصادی با تأکید بر اینکه این پایه مالیاتی می‌تواند به سود اقتصاد بخش مسکن باشد، معتقدند، انتقادی که می‌توان به آئین نامه موجود گرفت، ارزان بودن نرخ این پایه مالیاتی است. به گفته این کارشناسان، فلسفه مالیات بر خانه‌های لوکس، بهبود رقم فعلی ضریب جینی و کاهش فاصله طبقاتی میان بخش‌های ارزان و گران قیمت کلانشهرهاست. لذا با توجه به زیاد بودن فاصله قیمت مسکن در نقاط گران قیمت پایتخت و دیگر کلانشهرها با مناطق ارزان‌تر، می‌توان این شکاف را با نرخ‌های مالیاتی بازدارنده‌تری جبران کرد.

فعالان بازار مسکن همچنین معتقدند مالیات نیم درصدی برای خانه‌هایی که بعضاً تا بیش از ۱۰۰ میلیارد تومان ارزش دارند، برای مالک این واحدها نگران کننده نیست. همچنین نمی‌توان روی درآمدهای این واحدهای مسکونی برای مصارف ذکر شده از جمله ساخت مسکن دهک‌های پایین، حساب کرد؛ به خصوص که در قانون جهش تولید آمده که این منبع درآمدی به صندوق ملی مسکن واریز شود تا برای ایجاد تعادل در بازار مسکن به مصرف برسد یا برای خانه دار شدن خانوارهای مددجوی نهادهای حمایتی برنامه ریزی شود.

عدم تاثیرگذاری سیاست های تنبیهی در بازار مسکن

منصور غیبی، کارشناس مسکن

مالیات ستانی از خانه های بالای ۱۰ میلیارد تومان قبل از اینکه سود ریالی و مادی برای خزانه دولت داشته باشد ایجاد تنش و بازار روانی کاذب خواهد شد و آسیب های جدی به به بازار و اقتصاد مسکن وارد می کند. بهتر بود این نوع مالیات ستانی ابتدا به صورت پایلوت و آزمایشی در مناطقی از پایتخت اجرایی می شد نه اینکه از همان ابتدا و به صورت قطع در بودجه گنجانده شود. مناطقی که این مدل خانه های بالاتر از ۱۰ میلیارد تومان در آنها وجود دارند کاملا معلوم و مشخص است. بنابراین این مالیات ستانی می بایست برای اطمینان از تحقق آن، در این مناطق به صورت پایلوت اجرایی می شد و پس از حصول نتیجه به تمام مناطق تهران، دیگر استان ها و شهرها تسری پیدا می کرد.

از سوی دیگر سازوکار شناسایی، دریافت مبالغ و حتی برنامه ریزی برای محل هزینه کرد این درآمدها هم می بایست در حوزه اقتصاد مسکن مشخص شود. به هر حال این طرح هنوز در در حد یک انشاء است و نه اصلاحی در آن انجام شده و نه حتی خوانده شده است. هنوز برداشت مشخصی از آن وجود ندارد و مشخص نیست آیا این طرح سودی خواهد داشت یا خیر. طرح هایی متکی به تهدید، موجب امتناع مردم از حضور در حوزه اقتصاد مسکن خواهد شد. اگر می خواهیم مردم را از سوداگری در بازار مسکن خارج کنیم راه حل این نیست.

از طرفی دیگر اما علاقمند هستیم که مالیات ستانی از تمام فعالان اقتصاد مسکن دقیق و علمی انجام شود. اما راه حل این موضوع انتخابی نیست. اینکه برای مسکن بالای ۱۰ میلیارد تومان مالیات داشته باشیم و برای کمتر از آن نداشته باشیم، درست و مناسب نیست. سازوکار تعیین شده باید هویتی مستقل داشته باشد تا درآمد حاصل از آن به اقتصاد مسکن باز گردد. این طرح می بایست به توسعه مسکن و املاک منجر شود. همچنین این طرح نباید باعث ایجاد تنش شود و گریز سرمایه های واقعی ساخت مسکن را رقم بزند. هنگامی که از سیاست های تنبیهی سخن به میان می آوریم باید در کنار آن سیاست های تشویقی نیز وجود داشته باشد.

باید امنیت سرمایه گذاری در بخش اقتصاد مسکن را تضمین کنیم. اینکه فقط مردم و سرمایه گذار را بترسانیم عواقب آن برای اقتصاد مسکن خوب نیست.