ناکارآمدی مالیات ستانی از بازار مسکن

سرمقاله

مالیات بر خانه های لوکس مالیات معقولی است که در بیشتر کشورهای جهان استفاده می شود. به عبارتی مالیات ستانی از خانه های لوکس به قانون جاری بسیاری از کشورها تبدیل شده است. در ایران هم در شرایط فعلی تنها مالیاتی که می توان در بخش مسکن دریافت کرد همین مالیات از خانه های لوکس است که توجیه دارد. این مالیات موجب می شود افرادی که دارایی بیشتری دارند بخشی از درآمد خود را به عنوان مالیات به دولت پرداخت کنند. تکیه بر مالیات ستانی از افرادی که توانایی مالی بالایی دارند نکته مثبتی است که باید در اجرای آن جدی تر بود. هرچند در بسیاری از کشورهای دیگر مالیات های سنگین تری نیز در این بخش بسته می شود اما همین اقدام در همین حد و اندازه نیز می تواند مفید واقع شود. هرچند این نوع مالیات‌ها در برخی از کشورهای دنیا نیز وجود دارد اما هیچ‌گاه منبع قابل اتکایی برای جبران کسری بودجه نبوده و امکان تحقق اهداف اعلام شده همچون اختصاص بخشی از آن به صندوق‌های توسعه‌ای برای ایجاد طرح‌های مسکنی فراهم نخواهد شد. باید توجه داشت که اخذ مالیات از محصول نهایی مسکن فاقد توجیه بوده و تنها زمانی می‌توان از بخش مسکن درآمدهای مالیاتی متصور شد که این مالیات‌ها برای زنجیره تولید طراحی شوند.
این موضوعات هر دوره تکرار می‌شود و شالوده معضل مسکن همواره باز می‌ماند و هیچگاه بسته نخواهد شد. این موضوع مهمی است که هیچ کدام از طرح‌های مسکن از طرح مسکن ملی، مسکن مهر و مسکن اجتماعی تا اجاره به شرط تملیک هیچ کدام برای ایران نبوده اما در ایران هم یک بخشی از آنها پیاده شده و باید گفت متاسفانه هیچ دولتی تاکنون قادر نبوده که ۵۰ هزار واحد مسکونی در سال تولید کند زیرا در قدرت هیچ دولتی نیست و همواره بخش خصوصی این تولیدات را انجام می‌دهد که در دنیا هم همین است و کشورهای توسعه یافته هم به همین منوال عمل کرده‌اند.