سایت خبری تحلیلی کسب و کار استارت آپ | کارآفرینی | دانش بنیان | اقتصاد
شایلی قرائی
به گزارش کسب و کار نیوز ، فعالان اقتصادی خود را صاحب صندوق تامین اجتماعی می دانند در حالیکه بیشترین ضربه و زیان را از سمت همین سازمان در چند سال اخیر دیده اند. فعالان اقتصادی معتقدند صاحبان اصلی صندوق تامین اجتماعی کارفرمایان و کارگران هستند و منابع این صندوق از طریق پرداختی‌ِ آنها تامین می‌شود. با این توصیف چرا باید تا این حد نارضایتیِ کارفرمایان از سازمان تامین اجتماعی زیاد باشد. اغلب کارفرمایان معتقد هستند که سازمان تامین اجتماعی برای تامین هزینه‌های خود به نوعی با تفسیر سلیقه‌ای، هزینه‌های بیشتری را بر کارفرمایان تحمیل کرده است.
در این رابطه همچنین مرکز پژوهشهای مجلس با اشاره به سازوکار ناعادلانه برای شناسایی حق بیمه و تعیین ضرایب علی‌الرأسی (حق بیمه قرارداد) اعلام کرد اختیارات در نظر گرفته شده برای سازمان تأمین اجتماعی در اخذ حق بیمه قراردادها به عاملی جهت جبران کسری درآمد این سازمان به بهای فشار به محیط کسب‌وکار تبدیل شده است. اخیرا مرکز پژوهشهای مجلس شورای اسلامی با انتشار گزارشی با عنوان «آسیب‌شناسی نحوه وصول حق بیمه توسط سازمان تأمین اجتماعی با رویکرد رفع موانع تولید»، ضمن اشاره به مهم‌ترین عوامل پایه‌ای که با توجه به فضای قانونی فعلی موجب بروز مشکل در تعامل کسب‌وکارها با سازمان تأمین اجتماعی می‌شود، اعلام کرد: «این عوامل، مشکلات جدی برای کسب‌وکارها به همراه دارد و تعامل با سازمان تأمین اجتماعی را به یکی از مهم‌ترین موانع تولید تبدیل کرده است».
بر اساس قانون تأمین اجتماعی، تولید کننده موظف است معادل ۲۳ درصد حقوق کارگر را از درآمد کارگاه و ۷ درصد را از حقوق کارگر به عنوان حق بیمه پرداخت کند و جمعاً ماهیانه معادل ۳۰ درصد حقوق کارگر را به حساب تأمین اجتماعی بریزد که به لیست ماهیانه معروف است. اما مشکل اینجاست که سازمان تأمین اجتماعی علاوه براین پول، پول‌های دیگری نیز به اسم حق بیمه قرارداد به بهانه بیمه کارگران از تولید کننده ها دریافت می‌کند که این پول، منشأ مشکلات تولیدی‌ها با این سازمان است.
سنگ اندازی در برابر کسب و کارها
مسعود دانشمند، اقتصاددان
تامین اجتماعی مانند گیوتین در برابر کسب و کارها و تولید عمل می کند. تامین اجتماعی پشت گردن تولید ایستاده است و حرفی برای گفتن ندارد. تنها با فشار و فشار در برابر تولید و کسب و کار سنگ اندازی می کند. صاحبان پول تامین اجتماعی کارگران هستند که هر ماه به دلایل مختلف این پول ها را به این صندوق واریز می کنند تا در آینده و بازنشستگی کمک حالشان باشد. باید این سازمان صورت وضعیت خود را متتشر کند تا ببینیم صندوقی که مال کارگر و کارفرما است در چه وضعیتی بوده و دخل و خرج آن برای چه منظوری بوده است. وقتی مالک این سازمان کارفرما و کارگران هستند اما در مدیریت آن هیچ نقشی ندارند وضعیت همین می‌شود. سازمان تامین اجتماعی سازوکاری برای اجرای قانونی که خود نوشته است ندارد. چرا باید صورت وضعیت این سازمان شفاف نباشد.
متاسفانه ابلاغیه های این سازمان بدون اطلاع قبلی در حیاط ها و ساختمان های گاها بدون سکنه انداخته می شود و چون از دید کارفرما و گارگران دور مانده و مراجعه نشده است اجراییه ها نیز صادر می شود. اجراییه نیز بدون اطلاع صادر می شود و به دلیل عدم اجرای حکم صادر شده حساب های بانکی کارفرمایان مسدود می شود که عواقب وحشتناکی را متوجه تولید و صنعت می کند. همگی اعضای این صندوق سهامدار صندوق هستند. همه جای دنیا صندوق های تامین اجتماعی مرتب کار می کنند اما در ایران این صندوق همیشه طلبکار است. وضعیت بسیار وحشتناکی بر سازمان تامین اجتماعی حاکم است و رفتاری به دور از عدالت و انصاف بر کارگر و کارفرما اعمال می شود. نتایج این اتفاقات قراردادهای فصلی بدون اطلاع تامین اجتماعی است که در این بین تنها کارگر زیان می کند. باید توجه داشت در حال حاضر بیش از ٩٠ درصد کارگران قرارداد های موقت اشتغال دارند و ادامه رویه نامناسب بیمه می تواند عامل مشکلات جدی تری شود. این در حالی است که تامین اجتماعی باید کمک حال وضعیت کارگران و تولید باشد. با ادامه این وضع صندوق های مستقل ایجاد می شود و بودجه های اختصاصی خواهند داشت. مانند صندوق های مستقل نفتی که کارکنان نفت برای خود راه اندازی کرده اند.
تجمیع صندوق ها با عنوان صندوق تامین اجتماعی کارایی لازم را نداشت. تمام دارایی های صندوق توسط سازمان تامین اجتماعی به دولت قرض داده شد و به جای آن کارخانجات ورشکسته و از رده خارج تحویل گرفته شد. این سازمان با اجازه چه کسی پول مردم را به دولت قرض می دهد. تمام کسانی که به این صندوق به هر دلیلی پول پرداخت می کنند سهامدار این صندوق هستند و باید به فکر روزهای بازنشستگی خود باشند. تمام موجودی صندوق به دولت قرض داده شد. فکر می کنید شستا از کجا این همه شرکت را به نام خود ثبت کرده است. دولت باید دست خود را از صندوق تامین اجتماعی کوتاه کند. باید هیات امنا گزارش صندوق را به مردم بدهد. همچنین احتیاجی به برگزاری مجامع و جمع کردن مردم دور هم برای شوآف نیست. باید صورت های مالی منتشر شود.
