ناکارآمدی در صنعت خودرو

سرمقاله

نوساناتی که در چند روز اخیر در بازار خودرو شاهد آن هستیم بیشتر مصداق کشف قیمت را دارد. مدت هاست که معامله ای در بازار خودرو انجام نمی شود و در همان معدود معاملات نیز این قیمت ها وجود ندارد و قیمت ها واقعی تر می شوند. از طرفی دیگر قیمت دلار در این چند روزه به دلیل شنیدن اخبار ناامید کننده از مذاکرات وین افزایش داشته است که به طور طبیعی بر قیمت های بازار خودرو نیز تاثیر گذاشته است. مذاکرات وین به فرآیندی طولانی و کسل گننده تبدیل شده که دیگر امید را در بازارها خاموش کرده است. مسئله دیگری هم در کنار ابهام در اجرای برجام وجود دارد که FATF نام دارد.
در صورت به نتیجه رسیدن برجام موضوع پیوستن به FATF نیز وجود دارد که هنوز تصمیم جامعی برای اجرای آن گرفته نشده است. خودرو مانند تمام بازارها چشم به تعاملات بین المللی دارد. اگر دولت جدید قصد دارد اقتصاد ایران را که بازار خودرو نیز بخش مهمی از آن است سر و سامان دهد بهتر است به تعاملات بین المللی بیشتر فکر کند و به دنبال اتخاذ تصمیمات بزرگ باشد. دولت باید با فاصله گیری از قیمت گذاری و تنظیم بازار اجازه دهد قیمت ها به صورت رقابتی توسط خود بازار تعیین شوند. باید انضباط مالی به اقتصاد برگردد و ساختار شبکه بانکی متحول شود.
دولت همچنین باید با خلق پول بی پشتوانه مقابله کند و از طرح هایی که تولید در آن صرفه ندارد فاصله بگیرد. خودرویی که تیراژ ۲۰ هزار تایی دارد تولید آن به صرفه نیست و البته تورم زاست. اصولا جنس تورم در ایران از جنس نبود کالا نیست و اگر تورم تنها در یک بخش از اقتصاد وجود داشت می توانستیم با راهکارهای تولید و خودکفایی به جنگ آن برویم اما تورم موجود در تمام بخش ها دلیل دیگری دارد. امروز بی توجهی به اصل مسلئه خطرناک است و امیدواریم دولت سیزدهم بتواند از روش های پوپولیسی فاصله بگیرد و با تعاملات بین المللی و نظارت های پولی و مالی اقتصاد را سر و سامان دهد. دولت باید در اسرع وقت بنگاهداری را رها کند و درگیر تنظیم بازار و قیمت گذاری نشود.
از سوی دیگر صنعت خودرو به دلیل دخالت‌های مکرر دولتی ها، به نماد و ویترین ناکارآمدی و فساد حاصل از مدیریت دولتی تبدیل شده است. سیاست‌گذاری اشتباه در این صنعت و ورود مدیرانی غیراقتصادی و بی‌تجربه ولی پرادعا با سرمایه‌گذاری‌های شدیدا غلط چه درتوسعه نهضت داخلی‌سازی قطعات و چه در احداث سایت‌های خارجی، قراردادهای تماما متمرکز بر بازار داخل و انحصار شدید در مدیریت بازار نهایتا وضعیت را بسیار پیچیده و بغرنج کرده است. شاید اگر بخواهیم توقعات اقتصاد ایران را از دولت جدید در یک کلمه خلاصه کنیم، باید به آزادسازی بازار و صنایع اشاره کنیم. بازارها همواره محل تقابل منافع مصرف‌کنندگان و عرضه‌کنندگان است.