سایت خبری تحلیلی کسب و کار استارت آپ | کارآفرینی | دانش بنیان | اقتصاد
یادداشت-
«مدل ارزش محصول در ذهن مشتری»، «مدل مبتنی بر قیمت تمام شده»، «هزینه ثابت» و «مدل متناسب با تعداد مشتری و فروش» مدل های استاندارد قیمت گذاری هستند. درباره VODها که محصول دیجیتال عرضه می کند، درست است که چیزی جابه جا نمی شود؛ اما در پشت صحنه سرور، زیرساخت، مسائل فنی، امنیت، شبکه و… هزینه بالای را در پی دارد.
نکته دوم اینکه قیمت گذاری محصولات دیجیتال در ایران و آمریکا تفاوت فاحشی دارند. به طور مثال ما در آمریکا کارت های اعتباری را داریم و اگر در نتفلکیس که یکی از غول‌های VOD جهان است عضو شویم، ماهیانه عدد ثابتی به صورت خودکار از حساب ما کم می شود و بنابراین نرخ ریزش مشتری در این سیستم ها به شدت کاهش پیدا کند. اما در ایران هر ماه شما باید مشتری را قانع کنید که بابت دریافت خدمات پول پرداخت کند. نکته سوم اینکه در ایران تامین زیرساخت ها برای ما هم دشوار هست و هم گران و همچنین ریسک کار بسیار بالاست.
در این میان هرچند گفته می شود که «نماوا» و «فیلیمو» در این بازار ایجاد انحصار کرده اند، اما شورای رقابت در ساز و کار فعلی جایی است که باید نظر نهایی را بدهد. البته ما باید این را می پذیریم که برخلاف آمریکا که قوانین ضد انحصار دارند، در کشور ما نمایندگان مجلس که قانونگذار این کشورند، به شکل درستی به این حوزه ورود نکرده است. اما در حد قوانین فعلی هم یک سری قوانین حداقلی داریم که می توان به آن امیدوار بود. اما باید به درستی اجرا شود. مثلا شورای رقابت باید در این مساله مداخله و بررسی کند که این قیمت ها انحصاری است؟ آیا این پلتفرم ها جلوی بازیگران جدید را گرفته اند؟ آیا تلاش می کنند که بازیگر جدیدی وارد این حوزه نشود؟
از طرفی دست شورای رقابت هم بسته است. طبق قوانین موجود این ایراد را باید در قوه مقننه جستجو کنیم. نمایندگان مجلس باید به جای آنکه راجع به فیلتر اینستاگرام صحبت کنند، باید به مشکل نبود قوانین به روز رسیدگی کنند.
قانون تجارت الکترونیک در کشور ما به سال ۸۴ برمی گردد و در حال حاضر قابل اعمال نیست و باید به روز می شد. در اتحادیه اروپا قوانین در طول سال های اخیر بارها اصلاحیه خورده است. ما کی این کارها را کرده ایم؟ در حوزه قانونگذاری در فضای دیجیتال به شدت کُندیم در حالی که فضای تکنولوژی فضای به شدت سریعی است. ۵ سال پیش اصلا VOD نبود و در طول این ۵ سال باید قوانین آن تصویب می شد. در حوزه VODها قوانین متفرقه و پراکنده بسیاری داریم. یک روز شورای عالی فضای مجازی و یک روز سازمان تنظیم مقررات رسانه‌های صوت و تصویر فراگیر و فردا روزی یک سازمان دیگر به این حوزه ورود می کند و هر روز یک آیین نامه و دستورالعمل و بخشنامه صادر می شود و همین موارد است که اجازه نمی دهد که یک شکل کلی از قوانین داشته باشیم.
