شایلی قرائی
به گزارش کسب و کار نیوز، این در حالی است که قرار بود متقاضیان این وام نباید حقوق ثابت دریافت کنند یا تحت پوشش بیمه باشند. بازنشستگان نیز به علت این که حق بیمه دریافت میکنند، مشمول این طرح نیستند. اما اظهارات مردمی نشان میدهد که این وام برای برخی از حقوقبگیران و بازنشستگان واریز شده است.
با تصمیم دولت مقرر است در دومین مرحله پرداخت وام کرونا به متقاضیان، یک میلیون تومان در قالب تسهیلات قرضالحسنه پرداخت شود. طبق اعلام عبدالناصر همتی، رییس کل بانک مرکزی تامین این منابع از محل منابع بانک مرکزی نخواهد بود. این تسهیلات از محل ۷۵ هزار میلیارد تومان اعتبار تخصیصی برای جبران بخشی از خسارات ناشی از کرونا پرداخت میشود.
پیش از این نیز یک میلیون تومان تسهیلات به خانوارهای یارانهبگیر پرداخت شد و تاکنون پنج قسط از محل یارانه پرداختی به این افراد کسر شده است. به گفته شهرزاد دانشمندی، مدیر اداره اعتبارات بانک مرکزی، مرحله دوم وام یک میلیون تومانی کرونا به یارانهبگیر معیشتی تعلق میگیرد که شامل حدود ۱۰ میلیون سرپرست خانوار است. همانند دیگر طرحهای حمایتی دولت، وظیفه شناسایی خانوارها به عهده وزارت کار است و این وزارتخانه همانند دور قبلی یک پیامک به سرپرستان خانوار میفرستد. در این پیامک از سرپرستان خانوار پرسیده میشود که اگر مایل به دریافت مرحله دوم وام کرونا هستند کد تایید را بفرستند.
کشور در روز مبادا قرار دارد
آلبرت بغزیان، اقتصاددان
شرایط اقتصادی ناشی از شیوع کرونا بحرانی است. بسیاری از شهروندان دچار مشکلات اقتصادی شده، شغلشان را از دست دادهاند یا درآمدشان از بین رفته است. بر این اساس باید هر چه در توان داریم بکنیم تا خسارتها جبران شود. بانکها میتوانند تسهیلات بدون بهره یا کم بهره در این خصوص در نظر بگیرند. هرچند این موارد از سوی بانکهای دولتی انجام میشود اما بهتر است بانکهای خصوصی هم در این شرایط به مردم کمک کنند.
از طرفی دیگر دولت و نظام سیاسی باید بداند که امروز روز مبادا و همان روزی است که ذخیرهسازیها برای آن انجام شده است. اگر نخواهیم الان از ظرفیتهایمان برای بهبود اوضاع استفاده کنیم چه زمانی میخواهیم این کار را انجام دهیم. البته باید ساختار موثری بر فرآیند استفاده از پول نظارت داشته باشد تا این اعداد و ارقام مالی در جای درست خود مصرف شود. مشاغل روزمزد، زنان سرپرست خانواده، کارگران، مسافرکشان خیابانی و… اولین دسته از گروههایی هستند که باید حمایتهای معیشتی از آنها صورت بگیرد.
اما اینکه آیا سازوکاری برای جبران خسارتهای وارد شده وجود دارد یا خیر پرسش مهمی است که به تمام افراد جامعه مربوط میشود. در ابتدا و قبل از به کارگیری راهکاری باید ببینیم که کشورهای دیگر چه راهی را برای ادامه مسیر در پیش گرفتهاند. بسیاری از کشورها در قدم اول سعی کردند که از معیشت افراد کمدرآمد حمایت کردند. پس از آن به سراغ کارفرمایان رفتند، برای حمایت از صاحبان کار گزینه پرداخت وامهای ارزان را انتخاب کردند. کارفرمایان با دریافت وامهای مقرون به صرفه کارگاهها و بخشهای خود را فعال نگه داشتند و کارگران خود را حفظ کردند. بهترین سازوکار برای جبران خسارتها الگو قرار دادن تجارب کشورهای دیگر بوده و باید دولت به این مسئله توجه کند. اکنون کشور در روز مبادا قرار دارد و اگر راهی برای کمک پیدا نشود خسارتها عمیقتر و جبران آن سختتر خواهد شد.