دو روی سکه بودجه ۱۴۰۰

سرمقاله- 
این زیاده درآمد هم تنها از مسیر تعدیل تحریم ها قابل تحقق است تا از این کانال، فروش نفت به شرایط عادی برگردد و مشکلات ناشی از توقف صادرات نفتی وجود نداشته باشد. بنابراین شانس بالایی برای افزایش درآمدهای ایران است و طبیعتا در بودجه منعکس می شود. از سوی دیگر باید به این مساله هم توجه کنیم که در بودجه پیشنهادی، تجدیدنظری نسبت به منابع ارزی و تبدیل منابع ارزی به ریالی وجود دارد. در این بودجه دولت دیگر مجبور نیست ارز ۴۲۰۰ تومانی را تخصیص دهد و وقتی نرخ ارز در بودجه ۱۱۵۰۰ تومان می شود، شکاف نرخ ارز ۴۲۰۰ تومانی و نرخ ارز در بازار تعدیل می شود چون هرچه این شکاف بیشتر باشد، طبیعتا هزینه های بیشتری به اقتصاد تحمیل می کند. این هزینه ها بخشی به دلیل رانت و بخشی به دلیل صادرات خام تحمیل می شود. بنابراین دولت یک نظر کارشناسانه را با خوش بینی پیش برده است با توجه به اینکه فرصت برای مذاکره و تعدیل تحریم هاست.
در برخی از اقلام بودجه ای به انضباط مالی توجه شده که مجلس باید با دید کارشناسانه به بحث بودجه از منظر انضباط مالی و کم کردن بودجه های غیرضروری در سال آینده ورود کند. بنابراین بودجه ۱۴۰۰ هم اکنون تنها یک طرح است با این دید که شرایط در سال ۱۴۰۰ عادی می شود و خارج شدن از شرایط کرونا را شاهد خواهیم بود و اشتغال بیشتری در اقتصاد به وجود می آید.
در این میان هماهنگی سیاست داخلی در تحقق بودجه نقش بسیاری دارد تا هرگونه تنش تعدیل و کم شود. بنابراین این بودجه می تواند دو روی سکه داشته باشد. به اصطلاح بودجه ای شود که کسری آن از طریق یک رفتار عقلایی و هماهنگی بین دستگاه های اجرایی و قانونی کاهش پیدا کند یا روی دیگری که به تحریم ها دامن زده شود و شرایط سختی را به وجود بیاورد، ولی در کل می توان نسبت به فعال شدن بخش اقتصاد خارجی خوش بین بود و آن از کانال صادرات بیشتر نفت و گاز و ورود کالاهای سرمایه ای از محل درآمدهای صادراتی است که بتواند ظرفیت های تولیدی جدیدی را در کشور به وجود بیاورد.