صف جاماندگان از تحصیل با تشدید فقر

به گزارش کسب و کار نیوز، در همین زمینه معاون پشتیبانی وزارت آموزش و پرورش با بیان اینکه هنوز حدود ۵۰۰ هزار دانش‌آموز برای ثبت سفارش کتب درسی اقدام نکردند، گفت: «۲۲۰ هزار نفر در دوره ابتدایی، ۱۵۹ هزار نفر در دوره متوسطه، ۱۵۲ هزار نفر در متوسطه نظری و ۸۲ هزار نفر در هنرستان‌ها هنوز ثبت‌نام کتب درسی را انجام ندادند.»
اسدالله مرتضایی با بیان اینکه سامانه ثبت‌نام کتب درسی باز است، گفت: «به جز هزینه ثبت کتب، هزینه دیگر را نباید خانواده‌ها پرداخت کنند.»

رمزگشایی از آمار ثبت نام نشدگان

رمزگشایی از آمار رسمی وزارت آموزش و پرورش از ثبت نام نشدگان در حالی امکان پذیر است که به اصلی ترین بحران کنونی کشور بازگردیم. کرونا نه تنها دستاوردی جز بیکاری نداشته، بلکه فقر را در سبد معیشت ایرانیان قرار داده است. خیلی از سرپرستان خانوار بیکار شده اند و مانند گذشته درآمدی برای هزینه های آموزش فرزندان خود ندارند. در این میان هرچند وعده آموزش رایگان از سوی دولت داده می شود اما در عمل نه تنها مدارس هزینه های خود را از خانواده ها دریافت می کنند بلکه هزینه های دیگر همچون هزینه اقلام بهداشتی که امروز ازسوی مدارس اجبار شده است نیز مزید بر علت شده تا این خانواده ها عطای آموزش و تحصیل فرزندان خود را به لقای آن ببخشند.
«کسب و کار» در گفتگو با یک کارشناس، ریشه های محروم ماندن دانش آموزان از تحصیل را بررسی می کند.

عدالت آموزشی حلقه گمشده کشور

علی اصغر سعیدی، جامعه شناس
در همه کشورهایی که نابرابری تحصیلی و آموزشی وجود دارد که این نابرابری ناشی از نابرابری های اجتماعی است، در هر مقطعی به ویژه در مقطع کرونا که احتیاج به زیرساخت هایی برای استفاده از امکانات آموزشی (امکانات اینترنتی) است، طبقاتی بیشتر صدمه می بینند که این طبقات دسترسی کمتری به امکانات آموزشی دارند. در گذشته این دسترسی ها و زیرساخت ها معمولا از طریق جاده و معلم بود چون در گذشته محل جغرافیایی مانع دسترسی به امکانات آموزشی می شد. به همین دلیل همیشه می گفتند مهم نابرابری های جغرافیایی را باید برطرف کنید تا معلمان بتوانند از طریق جاده به مدارس برسند؛ ولی پس از اینکه اینترنت آمد این مساله در بسیاری از کشورها حل شد؛ تا جایی که در چند سال گذشته سازمان ملل طرح «هر بچه، یک لپ تاپ» را پیش برد تا بسیاری از مناطق حتی آفریقایی که صعب العبور بودند از طریق همین لپ تاپ و اینترنت به آموزش دسترسی پیدا کنند. این برنامه نه تنها نابرابری آموزشی را کاهش داد، بلکه نابرابری های درآمدی را نیز کاهش داد. شاهد این امر زمانی بود که بچه ها لپ تاپ را به خانه بردند و این مساله باعث شد که خانواده ها اطلاعات بیشتری پیدا کنند. الان همان مساله است و ما به امکانات زیرساختی احتیاج داریم و این امکانات زیرساختی طبق محاسبه ای که شده در حدود ۶ هزار میلیارد تومان هزینه داشته که اگر این افراد و کسانی که در مناطق محروم هستند دسترسی یه این امکانات داشته باشند طبق تحلیل محققان و اقتصاددانان امکان دسترسی به این امکانات وجود دارد؛ ولی اولویت بندی دولت در بودجه اولویت بندی درستی نیست و نتوانسته این امکان را فراهم کند. تا این تامین هم انجام نشود، این نابرابری وجود دارد و مشکل این است که این نابرابری عمیق تر هم می شود. به طور مثال در بسیاری از کشورها کسانی را می گویند به مدرسه بیایند که دسترسی به این امکانات ندارند؛ ولی در کشور ما متاسفانه خانواده ها هم فرزندان خود را به دلیل نگرانی از بابت امن بودن محیط نمی فرستند و هم توان دسترسی به این امکانات را ندارند. این مساله در دانشگاه ها نیز دیده می شود. خیلی از دانشجویان اذعان دارند که در شهرهای خود دسترسی به اینترنت ندارند و این مساله نابرابری های محیطی یا جغرافیایی را تشدید می کند و بایستی حداقل بعد از کرونا ببینیم که می توان این افراد را آموزش های فوق العاده داد که این عقب افتادگی را جبران کنند که البته بعید به نظر می رسد و همچنین زمان را از دست می دهند. این در حالی است که به راحتی می توانند کتاب ها را دیجیتالی کنند و در دسترس همه قرار دهند. خود دیجیتال کردن و دسترسی به فضای مجازی از دو دهه پیش که انقلاب اینترنتی شروع شد یکی از محورهایی بود که هر کشور دارنده اش می توانست میان بر به توسعه بزند بدون اینکه امکانات راه و مدرسه درست شود همان امکاناتی را داشته باشند که در شهرها دارند. در حال حاضر بسیاری از شهرهای بزرگ کارمندان خود را دورکار کرده اند. بنابرایت این مساله نشان می دهد این افراد به امکانات دسترسی داشته اند و چون این امکانات را در مناطق روستایی نیز دارند ترجیح داده اند که مناطق زندگی خودشان را از شهرها به روستاها منتقل کنند. تعداد زیادی در اروپا روستانشین شده اند ولی هیچ فرقی نمی کند برای فرد که در روستا زندگی کند تا شهر. این امکانات می تواند در روستاها سطح هزینه ها را برای آن مناطق پایین هم بیاورد. ولی متاسفانه ما در این زمینه تلاش چندانی نکردیم و خیلی از مسئولان دنبال این هستند که دسترسی به اینترنت را محدودتر هم کنند.