تصمیم غیرکارشناسی بازگشایی مدارس

سرمقاله- متاسفانه تصمیم هایی که در ستاد ملی مبارزه با کرونا گرفته می شود به نظر می رسد بیشتر نظرات شخصی رئیس جمهور است تا نقطه نظرات متخصصان و کارشناسان. اینکه ما فکر کنیم که بچه های دبستانی را می توانیم وادار کنیم که پروتکل های بهداشتی را رعایت کنند یا ماسک شان را در تمام مدتی که در کلاس حضور دارند، بزنند به یک شوخی شبیه است تا واقعیت. چون واقعا چیزی که ما از بچه ها و جنب و جوش آنها در مدارس می بینیم، این است که معمولا بچه ها در کلاس و بیرون کلاس در زمان زنگ تفریح از سر و کول هم بالا می روند. ضمن اینکه در خیلی از مناطق کشور ما و به ویژه در مناطق محروم، کلاس های استاندارد هم وجود ندارد که تهویه مناسب داشته باشد یا فاصله گذاری مناسب رعایت شود. بنابراین اینکه شما ۱۰ دانش آموز را سر یک کلاس بفرستید این خطر، خطر جدی است.»امروز از ایرانشهر به من زنگ زدند که کلاس ۴۰ نفره ای تشکیل شده که آن هم در دو شیفت برگزار می شود. من نمی دانم که آقایان فکر می کنند همه جا شمال تهران است که خانه خود رئیس جمهور در آنجاست و تصور می کنند که همه کشور مانند آنجاست؟ همچنین مطلبی شنیده ام و انشالله شایعه باشد و صحت نداشته باشد که وزیر محترم آموزش و پرورش گفته اند که به همان روشی که اروپایی ها مدارس را باز می کنند ما هم باز می کنیم. از یک نظر خوشحال شدیم که بالاخره استان های محروم ما مانند سیستان و بلوچستان و بوشهر و هرمزگان مانند مدارس اروپا شده اند. ولی اگر این صحبت واقعیت داشته باشد باید تندیس ایشان را با طلا ساخت و نصب کرد که حداقل کلاس های استان های محروم ما را تبدیل به اروپا کرده اند و در ذهنشان این گونه می بینند! در خیلی از مناطق ما مردم توان خرید ماسک برای بچه هایشان را ندارند حتی در خود تهران. و این کار قابل اجرا نیست. از طرفی ما پاییز را نیز در پیش داریم. اگر در پاییز با شیوع آنفلونزا بحرانی اتفاق بیفتد آقای رئیس جمهور شخصا باید جواب آن را پس بدهند!
ما قطعا در مجلس پیگیری می کنیم و بعدازظهر روز یکشنبه هم در کمیسیون بهداشت و درمان مجلس هم جلسه گذاشته ایم تا معاون مربوطه وزیر آموزش و پرورش در این زمینه و معاون وزیر بهداشت و درمان حضور پیدا کنند و ما را توجیه کنند که با چه منطق و دلیل و برهانی این تصمیم را گرفته اند و می خواهند عملیاتی کنند. اینکه بگویند که ما پروتکل نوشته ایم، اینها هم مثل همان پروتکل هایی است که قبلا می نوشتند و می گفتند. روی کاغذ خیلی چیزها را می نویسند و می گویند؛ ولی واقعا این پروتکل ها قابل اجراست؟ مدیران و مسئولان ما می توانند اجرا کنند؟ ما نمی دانیم و واقعا گرفتار شده ایم با مسائلی که در ستاد ملی مقابله با کرونا تصویب می شود. با وجود اینکه رئیس مجلس به رئیس جمهور نامه نوشت و درخواست کرد که دو نفر از نمایندگان هم در این ستاد حضور داشته باشند ظاهرا آقای رئیس جمهور تمایلی ندارد که نمایندگان در این ستاد حضور داشته باشند که اگر ایشان حرف هایی بزنند و نمایندگان احساس کنند که این حرف ها جایی ندارد و ممکن است عکس العمل نشان دهند. بنابراین آقای رئیس جمهور ترجیح دادند که نمایندگان را دعوت نکنند و در جلسات خود رئیس جمهور تصمیم می گیرد و اکثریت افرادی که در آنجا حضور دارند اعضای دولت هستند و اگر رای گیری هم کنند رای بالایی می آورد و هر تصمیمی بگیرند، اجرا می شود. این را مخصوصا از وزارت بهداشت و درمان خواهیم خواست که توضیح دهند با چه توجیهی پذیرفته اند؟ ممکن است بگویند که پروتکل می نویسیم ولی آیا توانسته اند این پروتکل ها را اجرا و عملیاتی کنند؟ اگر می کردند که در مردم در سفرهای گذشته سفر نمی کردند که در آینده ای نزدیک شاهد افزایش شمار مبتلایان باشیم. این تصمیم هایی که می گیرند بیشتر به شوخی شبیه است.