فرصت طلایی روزهای رونق بورس برای استارتاپ ها

یادداشت-
در جلسه قبلی هیات نمایندگان اتاق تهران اشاره شد که این مساله در حال حاضر با کندی صورت می گیرد و همه استارتاپ ها و به خصوص ۵ استارتاپ بزرگ به شدت نیازمند تامین سرمایه مرحله بعد خود برای توسعه های برنامه ریزی شده از طریق بازار سرمایه هستند زیرا سرمایه مورد نیاز آنها آنقدر زیاد شده که از طریق سرمایه گذاران خصوصی یا vcها قابل انجام نیست. سرمایه های خارجی نیز که فعلا دست یافتنی نیست. عملا شاید تنها گزینه قابل حصول برای چنین شرکت هایی، استفاده از فضای بازار سرمایه است. در این راستا اتاق بازرگانی از این اتفاق حمایت می کند. ما مجموعه پیشنهاداتی را در جلسه ای که وزیر اقتصاد در اتاق بودند، طرح کردیم و یک سری نامه نگاری ها و رایزنی هایی نیز در حال حاضر در حال انجام است که مسائل و مشکلات را از پیش پای استارتاپ ها برداریم و این موضوع سرعت بگیرد زیرا واقعیت این است که بورس و فرابورس از این حضور استقبال می کنند اما نکته این است که این فرایند کند و با مانع تراشی اتفاق می افتد که عملا شاید فرصت طلایی ورود به بورس را در سال جاری از دست بدهیم. در حال حاضر به زور هفته ای یک عرضه اولیه در کشور انجام می شود در حالی که تعداد زیادی از شرکت ها هستند که در صف ایستاده اند و منتظرند که وارد بورس شود و از پتانسیل بازار سرمایه استفاده کنند. پیشنهادی را در حال رایزنی با وزارت اقتصاد و مدیران بورس هستیم که لاین یا خط ویژه ای برای سرعت بخشیدن به حضور شرکت های استارتاپی یا شرکت های نوآور به بورس باز و کمک کنند که این شرکت ها سریع تر بتوانند وارد بورس شوند. نکته دوم این است که یک سری مسائل فنی و مالی و اقتصادی نیز در این حوزه وجود دارد که آنها را نیز بایستی با تعاملی که بین مدیران ارشد بورس و کمیته فنی آنها و مدیران ارشد و سرمایه گذاران مجموعه های استارتاپی اتفاق می افتد بتوان آن موانع را برطرف کرد. یکی از آنها بحث ارزش گذاری دارایی های نامشهود است. با توجه به اینکه ماهیت دارایی بسیاری از شرکت های نوآور با ماهیت دارایی های شرکت های متقدم اقتصاد متفاوت است. برند، شبکه کاری و نرم افزارها و دانشی که در این شرکت ها نهفته است، چیزی است که بخشی از دارایی های باارزش آنها محسوب می شود و بایستی به درستی با این دارایی ها برخورد شود تا این فرصت طلایی از بین نرود و هم این شرکت ها آسیب نبینند و هم سرمایه گذاران این شرکت ها بدانند که در داخل این شرکت ها چه ارزشی نهفته است یا چه ریسک هایی وجود دارد. لزوما در این مسیر یک فعالیت سازمان یافته مانع تراشی نمی کند. هر مجموع تصمیمی یک سری موافق و مخالف دارد. برخی می گویند ورود به بورس شرکت های استارتاپی به این دلیل است که سهامداران آنها می خواهند سهام خود را بفروشند و از ایران بروند در حالی که نوع تعاملی که این شرکت ها و روش های پیشنهادی برای اینکه وارد بورس شوند هیچ کدام چنین مساله ای را به ذهن متبادر نمی کند و این یک ترس ذهنی است. یا بحث بر سر دارایی های نامشهود است که عده ای ابراز نگرانی می کنند که از کجا معلوم این برند اینقدر بیارزد یا این شبکه فعالان اقتصادی اینقدر واجد ارزش باشند. اینها مسائلی است که بیشتر در جهت تشکیک در فرایند و تشکیک در این اتفاق مهم رخ می دهد و این شرکت ها مثل خیلی از مجموعه های دیگری که وارد بورس می شوند با ضوابط و آیین نامه های سازمان بورس دارند کار خود را انجام می دهند.