یادداشت-
بنابراین به اقتصاد و تولید کشور توجهی ندارند و در پروژه هایی سرمایه گذاری یا مشارکت می کنند که سود بیشتر و در عین حال ریسک کمتری برایشان داشته باشد. اگر به فرم هایی که بانک ها در اختیار واحدهای تولیدی قرار می دهند تا این بنگاه ها آن را تکمیل کرده و بتوانند تقاضای اخذ تسهیلات کنند نگاهی بیندازید، خواهید دید که برای اعطای تسهیلات تمام زندگی آن سرمایه گذار و شرکت و فامیل او را به گروگان می گیرند که اگر اتفاقی افتاد ریسکی برای بانک ها نباشد. البته این در شرایطی است که تسهیلات بدهند زیرا در بسیاری از مواقع با اعطای وام موافقت نمی شود. تعداد زیاد واحدهای تولیدی که توسط بانک ها تملک شده نیز به همین دلیل است. زمانی که واحد تولیدی دچار مشکل می شود و نمی تواند اقساط وام، هزینه ها و بهره های سنگین بانکی را بدهد واحد تولیدی او را تملک می کنند. واقعا سود تولید هم آن سودی نیست که جوابگوی افزایش هزینه ها و تورم باشد یعنی هزینه ها و بدهی های واحد تولیدی از سود کسب شده پیشی می گیرد. در حال حاضر تراز بسیاری از شرکت ها مثبت نیست. به هر حال شرکت ها به خاطر گرفتاری مالی که دارند، مجبورند به تولید ادامه دهند و بعد از مدتی به مشکل می خورند. بانک ها به دنبال منافع خود، تضامینی که تولیدکنندگان نزد آنها دارند را به اجرا می گذارند و به تبع سرمایه گذار و شخصیت حقوقی و حقیقی او را دچار مشکل کرده و واحد او را تملک می کنند. برای آشنایی با این موضوع می توانید تعهداتی که بانک ها از تولیدکنندگان می گیرند را مرور کنید. این تعهدات، تعهدات عجیب و غریبی است. اگر تولیدکنندگان آنها را نپذیرند و امضا نکنند بانک ها تسهیلات نمی دهند. اگر هم امضا کنند که تن به منافع و سودجویی بانک ها می دهند. در همه بندهای فرم های دریافتی از تولیدکنندگان، بانک ها یک طرفه منافع خود را دیکته کرده و شرایطی را ایجاد می کنند که تولیدکننده را چهار میخ می کنند. ناچارا واحدهای تولیدی مجبورند به امضای این تضامین تن بدهند و متعاقبا مشکلاتی را برای آنها به وجود خواهد آورد. امسال، سال «جهش تولید» نام گذاری شده؛ ولی در حرف، زیباست زیرا در عمل متاسفانه هیچ اتفاق خاصی برای تولید نمی افتد. واقعیت این است که نجات کشور در گروی حمایت از تولید است. بیکاری، رشد اقتصادی پایین و آسیب های اجتماعی می تواند با تولید حل شود؛ ولی متاسفانه هیچ توجهی به تولید نمی شود. دولت و بانک مرکزی توجهی به تولید نمی کنند. متاسفانه در عمل با شعار امسال همراهی نمی شود. چه کسی این برنامه را در جهت تولید باید اجرایی کند؟ به هر حال بانک ها در جهت منافع خودشان به عنوان یک بنگاه اقتصادی عمل می کنند و هیچ مسئولیت اجتماعی در جهت تولید، صنعت و کشور برای خودشان قائل نیستند.
احمد صادقیان، عضو کمیسیون رفع موانع تولید اتاق تهران
وعده روی زمین مانده حمایت از تولید
کسب و کار نیوز - بانک ها هرگز در مسیر تولید گام برنداشته اند و تنها منافع بنگاه اقتصادی خود را در نظرمی گیرند.