گذر از کسب و کارهای سنتی به اینترنتی

به گزارش کسب و کار نیوز، یلدا راهدار در پاسخ به سوالی مبنی بر اینکه کرونا چگونه باعث شد نگرش ها نسبت به خریدهای اینترنتی تغییر یابد، گفت: «اگر سال گذشته به صاحبان کسب و کار می گفتید که دوران کسب و کارهای سنتی تمام شده و لزوما باید به سمت مدرن شدن کسب و کارهای خود، بسترهای اینترنتی و داشتن سایت های جذاب و کاربرپسند یا یوزر فرندلی (user friendly) و استفاده از فضای مجازی مناسب حرکت کنند، خیلی برایشان ملموس و توجیه دار نبود؛ ولی با اتفاقی که افتاد، صاحبان کسب و کارهای سنتی خصوصا در بخش اصناف متوجه شدند که مسیرهای قدیمی بسیار شکننده است و خیلی زود ممکن است با هر اتفاق دیگری از این قبیل که تکرار آن خیلی هم دور از ذهن نیست، آسیب ببینند.»

او افزود: «بنابراین مهم ترین اتفاقی که در مسیر زندگی کسب و کارها در ایران با کرونا افتاد، این بود که صاحبان کسب و کار لزوم استفاده از مسیرهای نوین و مدرن را متوجه شدند؛ اما ما مشکلات اساسی در این مسیر داریم. مهم ترین مساله این است که اولا کسب و کارهای اینترنتی را فقط پلتفرم هایی می دانیم که در بسترهای مشخصی تعریف شده اند و براساس این پلتفرم ها، کسب و کارهای اینترنتی شکل می گیرد. این اتفاقی که افتاد باعث شد که اصناف به صورت سنتی به این فکر بیفتند که چطور می توانند از بسترهای موجود استفاده کنند حتی اگر پلتفرم نداشته باشند. عموما تامین مایحتاج را مارکت پلیس ها انجام می دادند؛ ولی این اتفاق باعث شد که خیلی از صاحبان اصناف به این فکر بیفتند که حتی داشتن یک پیج در اینستاگرام می تواند به آنها کمک کند که ارتباط نزدیک تری با یوزرهایشان داشته باشند، حیطه یوزرهایشان افزایش یابد، ضریب نفوذشان را افزایش می دهد و نگاه جدیدی به آنها می دهد.»

راهدار در مورد مشکلات موجود بر سر دیجیتالی شدن گفت: «ولی از طرف دیگر مشکل این است که ما در بحث اینترنت به شدت ضعیف هستیم؛ یعنی اینترنت اصلا جوابگوی این همه فشار نخواهد بود اگر روزانه یوزرهای استفاده کننده از بسترهای اینترنتی افزایش پیدا کند. مشکل بعدی مشکل شرکت های کالارسان است. تعداد این شرکت ها خیلی کم است و اگر هم وجود دارند به خوبی و به موقع خدمات نمی دهند. بحث بعدی قیمت شرکت های کالارسان است. این موضوع که این قیمت ها، قیمت های منصفانه ای هست یا نیست و آیا به نفع مصرف کننده تمام می شود یا نمی شود، محل بحث فراوان است. بحث لجستیک هم بحث مهم بعدی است. حتی اگر شرکت های کالارسان وجود داشته باشند اینکه لجستیک این کارها را چه کسی می خواهد انجام دهد و خود این بحث لجستیک هم جای بحث است. وقت کسب و کارهای اینترنتی می خواستند کالا را به دست یوزر برسانند و حتی اگر شرکت کالارسانی نیز این وسط قرار می گرفت دسترسی شرکت کالارسان به لجستیک مناسب امکان پذیر نبود. در واقع این یک زنجیره ارزش است که می بایستی همه حلقه های آن درست عمل کنند و ما نمی توانیم فقط یک حلقه را تقویت کنیم و انتظار داشته باشیم که فرایند آخر درست عملیاتی شود. یعنی سوای بحث فرهنگی و آموزشی که می بایستی وجود داشته باشد مهم ترین مساله بسترهای مناسب است که بتواند روی این بستر حرکت مناسبی اتفاق بیفتد.»