سرمقاله
در دوره شیوع کرونا ثابت شد که ما در تولید محتوای دیجیتال ضعف داریم. نکته دوم اینکه مردم بیش از گذشته به سمت استفاده از فضای مجازی رفتند و متوجه شدند که سرعت اینترنت ما کاهش یافته و در این محل نیز دچار ضعف بودیم. سوم ضعف های لجستیک و حمل و نقل ارسال سفارشات نیز نشان داد زیرساخت هایمان متناسب با رشد فناوری اطلاعات کشور نبوده و شرکت پست جمهوری اسلامی برای روش های جدید ارسال حتی در داخل شهرها نیز آمادگی نداشت که بتواند به کمک فروشگاه های اینترنتی بیاید. خود فروشگاه های اینترنتی نیز براساس تجربیاتی که در گذشته داشتند، آمادگی این حجم سفارش را نداشتند. به این ترتیب خود به خود چند معضل به وجود آمد. ولی باید کاری انجام داد که اولا به مردم آموزش های رایگان را ارائه داد تا با حوزه فضای مجازی آشنا شوند و مزیت های این حوزه را بیشتر بشناسند. از طرف دیگر اینکه زیرساخت هایمان از نظر سرعت اینترنت و امنیت شبکه و امور بانکداری الکترونیک توسعه پیدا کند. با توجه به شیوع کرونا ما باید حوزه قوانین و مقررات، حوزه زیرساخت ها و هم حوزه فرهنگ استفاده از این بخش را بیشتر بررسی و نقشه ای را تدوین کنیم برای اینکه حداقل در زمانی که مردم برای روی آوردن به خرید اینترنتی تشویق می شوند ، دیگر به گذشته برنگردند. همچنین این نکته را به یاد داشته باشیم که کرونا در رفتار و فرهنگ جامعه تاثیر گذاشته و مسلما زمانی که بخش پزشکی اعلام می کند که کرونا فعلا تمامی ندارد ما باید کاری کنیم که مردم از کسب و کارهای نوین استفاده کنند. خود کسب و کارهای سنتی نیز باید روش هایی را پیدا کنند و کارشان را از حالت سنتی به روش های جدید و اینترنتی انتقال دهند تا بتوانند سر پا بایستند. مسلما یک سری از شغل ها از بین خواهد رفت و یک سری شغل های جدید به وجود خواهد آمد و باید بخش دولتی و خصوصی با یک نگاه بازتر به سمت بررسی تجربه های کشورهای دیگر رود و براساس آن به ارائه خدمات اقدام کند.