شرایط بوجود آمده توانست تا فضا را برای فعالیت هر چه بیشتر کسب و کارهای اینترنتی فراهم کند و این در حالی است که خود مردم که مصرف کنندگان کالاها هستند از پیش از بحران کرونا آمادگی خود را برای تامین نیازها از فضای آنلاین اعلام کرده بودند و استقبال آنها و آمارها نیز صحتی بر این مدعاست. در حالی که هنوز تفکر در ایران اقتصاد نفتی است و به این موضع اصرار می شود اما شرایط حال حاضر این اجبار را ایجاد کرد تا کسب و کارهای آنلاین بیشتر به میدان بیایند. برای مردم در مدل سبک خرید و برای مسئولان برای توسعه اقتصاد دیجیتال این فرآیند ارزش بسیاری دارد.
بین تولید کننده و عرضه کننده دلالی وجود ندارد در حالی که در سیستم سنتی کالا چند دست می چرخد و قیمت تمام شده افزایش پیدا می کند. فروش در فضای مجازی مسیر کوتاهی است و واسطه ها در آن حذف شده اند بنابراین سودی که قرار است به دلال و واسطه برسد بین مصرف کننده و کسب و کار تقسیم خواهد شد. با رشد اقتصاد دیجیتال و خریدهای اینترنتی قیمت رقابتی شده و این روند ارزش را برای مردم برای مصرف افزایش می دهد. به طور کلی حذف هزینههای واسطهای، ترویج داد و ستد میان شهروندان و کمک به کسب و کارهای کوچک و نوپا از مزایای با اهمیت اقتصاد دیجیتال است. هزینه های حذف شده به اقتصاد کشور تزریق خواهد شد و رشد اقتصادی یکی از پیامدهای مثبت این روند است.
این در حالی است که در کانال توزیع سنتی، لایه های واسطه گری سنتی بین سازنده و مصرف کننده وجود دارد از قبیل عمده فروش ها، توزیع کنندگان و خرده فروش ها.در برخی از کشورها ممکن است یک نفر شبکه های توزیع ناکارآمدی را با ۱۰ لایه واسطه پیدا کند. این لایه های اضافی می توانند حتی تا ۵۰۰ درصد به هزینه های اولیه سازنده بیفزایند. باید از فعالیت این لایه ها که تنها بار اضافی هزینه ها را دارند جلوگیری کرد و اقتصاد دیجیتال تنها راه حل ممکن خواهد بود. به طور کلی اقتصاد دیجیتال در هر حوزه ای که وارد شود، باعث افزایش بهره وری و یا به عبارت دیگر مولد بودن می شود. همچنین اقتصاد دیجیتال در بلندمدت بسیار سودده خواهد بود چراکه با حذف واسطه ها می تواند به اقتصاد کشور ثروت تزریق کند. البته در بحث اشتغال ممکن است در کوتاه مدت تسهیلات ورود فناوری اطلاعات به حوزه اقتصاد مثبت نباشد اما در بلندمدت این رویه تغییر خواهد کرد و اقتصاد دیجیتال باعث ایجاد مشاغل بیشتری خواهد شد.