شایلی قرائی
به گزارش کسب و کار نیوز،طی سالهای اخیر بیشترین نارضایتی مردم از پایین بودن سرعت اینترنت بوده و با کمی دقت به کامنت هایی که برای پست های وزیر ارتباطات در اینستاگرام و توییتر گذشته می شود متوجه خواهیم شد که خواسته نود درصد از کاربران افزایش سرعت و بهبود کیفیت اینترنت است. نزدیک به یک دهه است که مسئولان در دولت های مختلف به دنبال ارتقای کیفیت اینترنت بوده اند و تا به امروز گویا این تلاش ها ادامه دارد. از آنجایی که یکی از مهم ترین و اصلی ترین فاکتورهای توسعه آی سی تی ارایه اینترنت پرسرعت و باکیفیت است این سوال پیش می آید که چرا تا به امروز و با گذشت سالها مهم ترین دغدغه مردم باید موضوع اینترنت و قیمت آن باشد. یکی از مهمترین مواردی که وزارت ارتباطات باید به آن توجه ویژه ای داشته باشد بحث اینترنت و افزایش کیفیت آن است، چون متاسفانه کیفیت اینترنت آن چنان که باید و شاید رضایت بخش نیست. مردم متاسفانه برای سرویسی هزینه می کنند که نامناسب بوده و از کیفیت لازم برخوردار نیست و وزارت خانه مربوطه باید به این قبیل موضوعات توجه لازم را داشته باشد. هرچند نمی توان منکر شد که در دولت یازدهم و دوازدهم پیشرفتی در حوزه اینترنت وجود نداشته اما با وجود اینکه آگاهیم در جهان چه پیشرفت هایی در این حوزه وجود دارد باید بیشتر بر این موضوعات تمرکز و توجه شود.
طرح های زیادی برای ارایه اینترنت به کاربران ارایه شد که باز هم جوابگوی نیاز کاربران نبوده است. اواخر آبان۱۳۹۶ با ابلاغ مصوبه ۲۶۶ کمیسیون تنظیم مقررات ارتباطات سرویسدهندههای اینترنتی ایران طرحهای جدید خود را با نامهایی چون «اینترنت غیرحجمی» و «اینترنت نامحدود» عرضه کردند. پس از مدتی کوتاه، مشخص شد آنچه از آن بهعنوان «اینترنت نامحدود» نام برده میشود، کوچکترین شباهتی به نمونههای مشابه در سطح جهانی ندارد. در قسمت «پنجم» از بند «ب» مصوبهی ۲۶۶ میخوانیم: پس از عبور از آستانهی استفادهی منصفانهی ماهانه، دارندهی پروانه میتواند نسبت به اعمال سیاست استفادهی منصفانه اقدام کند و نسبت به کاهش سرعت کاربر تا حداقل سرعت ۱۲۸ کیلوبیتبرثانیه (۱۶ کیلوبایتبرثانیه) اقدام کند یا آنکه براساس اطلاعرسانیهای قبلی انجامشده به کاربر و اخذ تأییدیههای مربوطه از وی، نسبت به فروش حجم اضافهی ترافیک بینالملل و داخلی اقدام کند.
پس از مطرحشدن سؤالات متعدد کاربران، صادق عباسیشاهکوه، معاون بررسیهای فنی و صدور پروانه سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی، تأکید کرد اسم این طرح، عرضهی اینترنت نامحدود نیست. البته اولین فردی که این طرح را به این نام خواند، وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات بود؛ ولی پس از انجام بررسیهای فنی مشخص شد که عرضهی اینترنت بهصورت نامحدود از لحاظ فنی میسر نیست. عباسیشاهکوه درادامه ادعا کرده بود: در دنیا دو مدل برای روش اتصال محور وجود دارد: در مدل اول وقتی مصرف کاربر از سقف مجاز عبور کند، سرعت را کم میکنند و در مدل دوم با گذشتن از سقف مجاز به کاربر امکان خرید حجم اضافه میدهند. در اجرای این طرح در ایران، مدل دوم انتخاب شده است.البته سیاست مصرف منصفانه (Fair Use Policy) تنها مختص ایران نیست؛ اما آنچه آقای عباسیشاهکوه دربارهی مدلهای ارائهی سرویس اینترنت در جهان ادعا میکند، شباهتی با واقعیت ندارد. نکته دیگر این است که برخلاف گفته معاون سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی دربارهی طرحهای مشابه در دنیا، تقریبا در تمام کشورهای دنیا محدودیتهای حجمی که تحت نام «میزان مصرف منصفانه» شناخته میشد، از تعرفهی سرویسهای ثابتِ اینترنتی برداشته شده است و تنها سرویسهای موبایلی و سرویسهای ارزانقیمتِ ثابت با محدودیتهای حجمی، آن هم با حجمهای ۵۰ تا ۳۰۰ گیگابایت
در ماه عرضه میشوند.
همکاری های لازم برای تحقق کامل شبکه ملی اطلاعات وجود ندارد
کاظم آیت اللهی، رئیس پیشین سازمان نظام صنفی رایانه ای
چرا شبکه ملی اطلاعات با وجود گذشت بیش از١٠ سال هنوز به بهرهبرداری نرسیده است؟ این همان پرسشی است که باید در جواب چرایی پایین بودن سرعت اینترنت پرسید. سال هاست بیشترین شکایات مربوط به نارضایتی از سرعت و قیمت اینترنت است و این نارضایتی هم چنان ادامه دارد. صنعت آی سی تی به عنوان یکی از ارکان اصلی توسعه اقتصادی نیازمند اینترنت باکیفیت است تا بتواند با راه اندازی شهر هوشمند و دولت الکترونیک رشد اقتصادی را افزایش و هزینه های جاری را کاهش دهد. هم چنین صنعت آی سی تی نیازمند شبکه ملی برای دستیابی به اینترنت امن، ارزان و یکپارچه است.
شبکه ملی اطلاعات می توانست تا اندازه بسیار زیادی اینترنت در ایران را ارتقا دهد اما متاسفانه همکاری های لازم برای تحقق کامل آن وجود ندارد و با وجود اعلام وزارت ارتباطات تحقق ۸۰ درصدی در این زمینه نداشته ایم. وزارت ارتباطات در زمینه های توسعه ارتباطی توانسته اهداف را محقق کند اما در زمینه شبکه ملی اطلاعات موفق عمل نکرده است. فقط اینکه چرا مسئولان در طول یازده سال گذشته و در دورههای قبل، از دست اندرکاران وقت درباره توسعه شبکه و پهنای باند و راهاندازی شبکه ملی اطلاعات سوال نکرده اند جای تعجب دارد. متاسفانه هنوز بسیاری از کاربران در کشور از سرعت پایین اینترنت و قیمت بالای آن شکایت دارند و باید منتظر بمانیم و ببینیم که آیا دولتی راهحلی برای افزایش سرعت اینترنت در کشور پیدا می کند یا همچنان باید به اینترنت با سرعت پایین و تعرفههای بالا ساخت.