سرمقاله
مهمترین عامل در عدم دسترسی بسیاری بنگاههای اقتصادی به تسهیلات بانکی و نابرابری در پرداخت تسهیلات به ساختار سهامداری بانکها بر میگردد. با توجه به اعمال نفوذی که سهامداران در مدیریت بانکها اعمال میکنند، تسهیلات به سمت شرکتهایی که به سهامداران بانک ها مرتبط است، سوق داده میشود. به عبارتی ترکیب سهامداران بانکها از ترکیب مطلوب فاصله دارد. بر همین اساس بود که رئیس کل بانک مرکزی چندی پیش هم به این موضوع اشاره داشته و گفته که ذی نفع واحد نمیتواند بیش از ۳۳ درصد سهام بانک را تملک کند که البته این میزان نیز بالاست و در فرآیند تسهیلاتدهی برابر به متقاضیان خلل ایجاد میکند. لذا سهامداران به راحتی میتوانند در بانکها اعمال نفوذ کنند و تسهیلات بانکها را به سمت شرکتهایی هدایت کنند که غیرمستقیم و یا مستقیم با آنها در ارتباطاند. نکته مهم دیگر این است که بانکها در این شرایط ترجیح میدهند به شرکتهایی وام دهند که ریسک کمتری به لحاظ بازپرداخت تسهیلات برای آنها ایجاد کند. چرا که مایل به افزایش معوقات خود نیستند. به همین دلیل تسهیلات به شرکتهای محدودی پرداخت میشود.