سایت خبری تحلیلی کسب و کار استارت آپ | کارآفرینی | دانش بنیان | اقتصاد
شایلی قرائی
به گزارش کسب و کار نیوز، تحقیقات نشان می‌دهد که در حال حاضر تعداد نفرات مشغول به کار در صنعت چوب معادل ۱۰۰۵۱۳ نفر در ۴۲۰۴ بنگاه اقتصادی می‌باشد و بخش مبلمان با ۵۹۰۲۶ نفر در ۲۱۹۷ بنگاه اقتصادی بیش از نیمی از کل اشتغال این صنعت را در اختیار دارد. در سایر بخش‌ها ۴۱۴۸۷ نفر در ۲۰۰۷ کارگاه یا کارخانه مشغول به کار می‌باشند. از این تعداد در بخش درب چند سازه چوبی معادل ۱۶۳۸۵ نفر در ۶۸۵ کارگاه یا کارخانه و در نهایت در بخش روکش کردن اوراق فشرده چوبی ۶۳۵۸ نفر در ۲۵۰ کارگاه یا کارخانه مشغول به فعالیت می باشند. استانهای گیلان، تهران، مازندران، آذربایجان غربی و خراسان رضوی بیشترین تعداد کارگاه یا کارخانه و نفرات مشغول به کار در صنعت چوب را دارند. در این میان استان گیلان با ۱۸۰۳۰ نفر در ۸۳۵ کارگاه یا کارخانه بیشترین میزان اشتغال را به خود اختصاص داده است.
هرچند صنعت مبلمان بخش قابل توجهی از اشتغال در صنایع چوب را به خود اختصاص داده است؛ اما دارای تراز بازرگانی منفی می باشد. البته زیربخش‌هایی از مبلمان سازی که وابسته به فنون بومی است (خاتم و منبت کاری) بدلیل ارزآوری دارای تراز بازرگانی مثبت می‌باشند. بخش صنایع مبلمان با میانگین تعداد ۲۷ نفر شاغل در هر بنگاه در زمره صنایع کوچک طبقه بندی می‌شوند. صنعت پارکت دارای ظرفیت قابل توجهی در توسعه اشتغال صنایع چوب می باشد. در حال حاضر تنها ۷/۰ درصد از بازار مصرف پارکت به تولید داخلی اختصاص داشته و باقی نیاز کشور از طریق واردات تأمین می‌گردد.
چندی پیش، رامین ناظم سلیمی، رئیس هیات مدیره یکی از شرکت های فعال در حوزه چوبی کشور گفت: روند توسعه صنعت چوب کشور در طی قریب به نیم قرن گذشته به نسبت سرعت پیشرفت کشورهایی همچون ترکیه و ایتالیا در این صنعت، کُند بوده و متاسفانه واردات بی رویه باعث عقب ماندگی صنعت چوب در ایران شده است. وی افزود: برخورداری از ماشین آلات روز دنیا از دیگر ضروریاتی است که با تکیه بر آن می توان از ظرفیت های بالقوه صنعت چوب موجود در این مرز و بوم بهره مند شد.
سلیمی آموزش مبتنی بر علم روز را از دیگر عناصر و مولفه های تاثیرگذار در توسعه و پیشرفت هر چه بیشتر صنعت چوب در کشور عنوان می کند. این فعال و کارشناس حوزه صنایع چوب گفت: یکی از نارسایی های پیش روی این صنعت به کیفیت نه چندان مطلوب تولیدات مرتبط به این عرصه باز می گردد که همین عارضه ضریب صادرات تولیدات را از ایران به کشورهای دیگر تحت الشعاع قرار داده و در نقطه مقابل شاهد هستیم کشوری همچون ترکیه با ضریب قابل توجه و بالایی به صادرات تولیدات و محصولات چوبی مشغول است.
تعمیر ماشین‌آلات قدیمی برای بکارگیری در صنایع چوب
اسماعیل الهیان رئیس اتحادیه فروشندگان چوب و تخته تهران
اهمیت صنعت چوب و تخته در اشتغالزایی و ایجاد ارزش افزوده ای است که می تواند ایجاد کند. اما امروز به دلایل مختلف این صنعت در رکود کامل قرار گرفته و نمی توان از ظرفیت های آن استفاده کرد. صنعت چوب مشاغل مستقیم و غیرمستقیم ایجاد می‌کند و با ایجاد ارزش افزوده نیاز داخل را برطرف و می تواند تراز تجاری را مثبت کند. صنعت چوب باعث ارزش افزوده منابع غیر چوبی مانند پلاستیک، شیشه و مواد ساختمانی نیز می‌شود و یک منبع درآمدزای ریالی و ارزی برای کشور حتی بدون اتکاء به منابع جنگلی داخلی می تواند باشد. اما امروز این صنعت درگیر مشکلات زیادی از قبیل ماشین آلات فرسوده، قاچاق چوب و رکود است که فعالان این صنعت را گرفتار کرده است.
البته موضوع واردات نیز وجود دارد که نسبت تولیدات بیشتر است اما رقم دقیقی در این باره فعلا در دست نداریم و باید با بررسی های بیشتر در این رابطه اظهار نظر کرد. متاسفانه در شرایطی که صنعت چوب در آن قرار دارد توانایی رقابت در سطح بین المللی و با دیکگر کشورها را ندارد و متاسفانه تا زمانی که صنعت چوب کشور شرایط خوبی نداشته باشد توانایی صادرات وجود ندارد. در حال حاضر ۵۰ درصد از نیاز بازار چوب از طریق محصولات وارداتی و ۵۰ درصد مابقی از طریق تولید داخلی در کشور تأمین می‌شود که باید با به روز رسانی ماشین آلات و کم شدن واردات و از همه مهمتر توقف قاچاق چوب این تولیدات را افزایش دهیم. به دلیل اعمال تحریم‌ها و افزایش قیمت ماشین‌آلات، دستگاه‌های جدید و به‌روز به کشور وارد نشده در نهایت مجبور به تعمیر ماشین‌آلات قدیمی در این فرآیند هستیم که قطعات یدکی و مصرفی آن‌ها به دلیل عدم دسترسی آسان دارای قیمت تمام شده بالایی است.
