رهاسازی اقتصاد از نفت خام

سرمقاله

کسب و کار نیوز  – اگر بتوان سیاست‌های دولت را با توجه به دیگر توانایی‌هایی که در داخل کشور وجود دارد مانند معادن و کشاورزی استوار کرد، درآمدهای نفتی تنها نقطه اتکای اقتصادی نخواهد بود.
اگر دولت برنامه‌هایی برای قطع وابستگی از صادرات نفت خام ارائه دهد و توانایی اجرا کردن آن را داشته باشد آن زمان می‌توان به آینده اقتصادی با امید بیشتری چشم داشت. البته این به مانند یک الزام است که وابستگی به درآمدهای صادراتی نفت و صنایع وابسته به آن باید کم و کمتر شود؛ چراکه با ادامه وضع موجود اقتصاد کشور به هیچ عنوان نمی‌تواند تکانی به خود داده و از این وضعیت نجات پیدا کند. در محصولات کشاورزی کالاهایی وجود دارند که در دنیا بنام‌اند و از ایران به عنوان تولیدکننده بزرگ آن یاد می‌کنند؛ اما در سال‌های اخیر سیاست‌های اشتباه و کم‌کاری در بدو تولید موجب شده کشورهای دیگر نام خود را سر زبان‌ها بیندازند. درباره تولید زعفران می‌توان بهترین مثال را زد. در بازار زعفران ما تولید‌کننده و صادر‌کننده این محصولات هستیم؛ اما متاسفانه سلطه بازار دست اسپانیاست و این برای کشور ما فاجعه‌بار است. بنابراین برای رهاسازی و عدم تکیه دولت از صادرات نفت خام باید زیرساخت‌های آن را در کشور فراهم کرد.
زیرساخت‌های این حرکت در همین صنایع است که قدرت و توانایی آنها در کمترین ظرفیت ممکن قرار دارد و از حداکثر ظرفیت آنها در درآمدزایی و ارزآوری غفلت کرده‌ایم. ایران باید بتواند صادرات نفت خام را کاهش دهد و از جهتی بتواند فرآورده‌های نفتی را صادر کند؛ چراکه این‌گونه می‌تواند به بودجه کشور کمک شایانی کند و ارزش افزوده و تولید ناخالص ملی کشور را افزایش دهد. نفت خام موجب شده توانایی‌های سایر بخش‌های اقتصادی در کشور نادیده گرفته شود و نتوان از پتانسیل آنها استفاده کرد. اینکه بنگاه‌ها و صنایع در کشور درگیر مشکلات هستند و دولت برای حل این مشکلات به درآمدهای نفتی اتکا کرده، از سیاست‌های اشتباهی است که به سرعت باید در جهت اصلاح
آن اقدام کرد.