کسری منابع صندوق بیمه بیکاری

ثمانه نادری

به گزارش کسب و کار نیوز، به همین دلیل یکی از نگرانی‌های سازمان تامین اجتماعی، افزایش تعداد مقرری‌بگیران است که البته به اعتقاد فعالان جامعه کارگری، مدت‌زمان محدود و مبلغ پرداختی ناچیزی دارد. بر همین اساس چند وقت پیش پیشنهاد شد که برای بیمه بیکاری صندوقی مجزا تاسیس شود؛ اما اساسا ایجاد چنین صندوقی ابهاماتی دارد که از جمله مهم‌ترین آن چگونگی تامین درآمدهای صندوق است.به اعتقاد کارشناسان، این ایده نمی‌تواند برطرف‌کننده فشاری باشد که از بابت بیمه بیکاری به صندوق تامین اجتماعی وارد می‌شود. به گفته کارشناسان، ایجاد صندوق مستقل بیمه بیکاری، بازدهی لازم را نخواهد داشت. هم‌اکنون صندوق تامین اجتماعی که یکی از پردرآمدترین صندوق‌ها‌ست، از پرداختی‌ها‌ی خود عاجز است. حال اگر قرار است صندوق مستقل بیمه بیکاری تاسیس شود باید مشخص باشد که درآمدهای این صندوق از چه منابعی تامین خواهد شد. اصولا کارگرانی که بیکار شده‌اند و درآمدی ندارند چطور می‌توانند سهم خود را به صندوق پرداخت کنند؟البته کارشناسان برای کاهش فشار به صندوق تامین اجتماعی راهکارهای دیگری هم دارند. در همین رابطه دبیرکل کانون عالی انجمن‌های صنفی کارگران می‌گوید: اگر دولت یا سازمان تامین اجتماعی یا وزارت کار مشکل را در نبود منابع بیمه بیکاری می‌دانند برای تقویت صندوق برنامه بدهند و برای این کار می‌توانند دو کار انجام بدهند، اول اینکه بسیاری از مشاغل تحت پوشش بیمه بیکاری نیستند و طبعا در زمان بیکاری نمی‌توانند از بیمه بیکاری استفاده کنند، این شغل‌ها را شناسایی و آنها را مشمول بیمه بیکاری کنند و دوم اینکه نرخ حق بیمه‌های پرداختی را تغییر دهند تا ورودی صندوق افزایش یابد. براساس آمارهای موجود، تعداد مقرری‌بگیران بیمه بیکاری در سال گذشته ۱۷٫۳ درصد افزایش داشته است. همچنین بررسی مقرری‌بگیران جدید طی سال‌های ۱۳۹۵ تا ۱۳۹۷ حاکی از افزایش مقرری‌بگیران بیمه بیکاری است. در این شرایط دولت برای کاهش فشار به صندوق تامین اجتماعی چه راهکاری اندیشیده است؟ و همچنین کمک به کاهش جمعیت بیکار با چه سیاست‌هایی محقق می‌شود؟

نگرانی از افزایش مقرری‌بگیران بیمه بیکاری

محمود نثاری‌حقیقی‌فرد، کارشناس بازار کار

در شرایطی که با بحران بازار و نوسانات موجود خیلی از بنگاه‌های اقتصادی تعطیل شده‌اند یا به حالت نیمه‌تعطیل درآمده‌اند و از سویی تحریم و محدودیت‌های حاصل از آن مجال ریسک‌پذیری را از واحدهای اقتصادی گرفته، تنها راهکار حمایت از نیروی کار پرداخت بیمه بیکاری است. اگر به فلسفه بیمه بیکاری نیز نگاه کنیم، برای حمایت از نیروی کار چنین اقدامی ضروری است؛ اما مساله این است که دخالت‌های دولت در منابعی که متعلق به کارگران و کارفرمایان است، سازمان‌های حمایتی را در پیش‌پا‌افتاده‌ترین وظایف خود با چالش روبه‌رو کرده است. به همین دلیل با افزایش تعداد مقرری بگیران، سازمان با کمبود منابع روبه رو می‌شود که در نهایت این خود دولت است که باید برای حل مشکل چاره‌ای بیندیشد. در حالی که دولت به جای حل ریشه‌ای این مشکل صرفا نگران افزایش تعداد مقرری‌بگیران است. بهتر است بخشی از منابع ناشی از کسری صندوق تامین اجتماعی بابت پرداخت حق بیمه بیکاری از طریق افزایش حق بیمه و همچنین با کمک دولت، تامین شود. راهکار کلی‌تر، کمک دولت به تثبیت شرایط بازار و اقتصاد برای جلوگیری از ریزش نیروی کار است. همچنین دولت می‌تواند با سیاست‌های تشویقی بنگاه‌ها را از تعدیل نیروی کار، منصرف سازد.