سایت خبری تحلیلی کسب و کار استارت آپ | کارآفرینی | دانش بنیان | اقتصاد
شایلی قرائی
به گزارش کسب و کار نیوز، به دنبال این قضایا و اتفاقاتی که روزانه در رابطه با برخورد ماموران با دستفروشان داریم ضروری به نظر می رسد که ارگانهای مرتبط برای حل مشکل این افراد چاره ای اساسی بیندیشند. اما در این رابطه طی روز گذشته نشست دستفروشان مترو با مدیران شهری برگزار شد و دستفروشان اعلام کردند خواستار شغل پایدار از مسؤولان هستند. ولی مدیران شهرداری می گویند؛ ما تنها مجری برنامه ها هستیم و کلید اصلی رفع مشکل دست شورای شهری ها است. علی پیرحسینلو مشاور فرهنگی و اجتماعی معاونت حمل و نقل و ترافیک شهرداری تهران خطاب به دستفروشان گفت: بنای شهرداری بر این است که تلاش کنیم راه حلی پیدا شود تا مشکل مردم، دستفروشان و شهرداری برطرف شود. اما در حال حاضر در این گفت‌وگوی صمیمی فقط یک ضلع این مثلث حضور نداشت. وی افزود: مسئولیت شهرداری فراهم کردن حمل و نقلی راحت، سریع و آسان برای مردم است اما نظرسنجی‌ها نشان می‌دهد که مسافران نیز نسبت به حضور دستفروشان دغدغه‌هایی دارند و برخی از آنها از فعالیت آنها ناراضی هستند. اگر تدبیری صورت می‌گیرد باید همه جانبه باشد و صرفا مطرح کردن مشکلات، راه حلی فراهم نمی‌کند.
مشاور معاون شهردار تهران با بیان حدیثی از امام علی (ع) مبنی براینکه “هیچ امتی رستگار نمی‌شود مگر اینکه حق مردم از حاکم بدون لکنت زبان گرفته شود” گفت: در پیگیری حقمان قرار نیست لکنت زبان داشته باشید. همه می‌دانند که دستفروشان از سر ناچاری فعالیت می‌کنند اما اشتغال شما نباید باعث تضییع حق دیگران شود. پیرحسینلو با اشاره به اینکه در شهرداری و هیچ کجای دیگر فردی حق توهین و تعدی به دیگری را ندارد، تصریح کرد: قرار شد مدیرعامل شرکت بهره‌برداری مترو فکری برای کالاها و بار شما کند اما ما با چند مسئله روبرو هستیم که اگر نتوانیم برای آنها تدبیری کنیم اوضاع ادامه پیدا میکند متأسفانه درحال حاضر شرایط بدتر و نارضایتی مردم نیز از فعالیت دستفروشان بیشتر شده است. وی افزود: مترو محل کسب و کار نیست بلکه محل جابجایی مسافران است و اگر از سر ضرورت به این فعالیت روی آورده اید باید موقت باشد. بنابراین باقی ماندن همیشگی دستفروشان در مترو راه حل منطقی نیست.
باید بسترهای شغلی را برای دستفروشان ایجاد شود
میثم موسایی، اقتصاددان
با توجه به وضعیت نامناسب اقتصادی که در کشور وجود دارد پدیده دستفروشی پدیده ای غیرمعمول نیست. امروز بیشتر جوانان ما که جوانان تحصیلکرده ودانشگاهی هستند به دلیل نبود شغل و فرار از بیکاری و امرار معاش جذب تاکسی های اینترنتی شده اند. این خوشبینانه ترین حالت ممکن است چراکه باید در نظر داشت تعداد افرادی که خودرو برای اشتغال در این بخش را ندارند بسیار بیشتر از کسانی است که جذب این کسب و کارها شده اند. بنابراین افرادی که شرایط اینگونه اشتغال را ندارند اقدام به دستفروشی می کنند و نمی توان به این پدیده که در خوشبینانه‌ترین حالت کمترین و قابل قبول‌ترین آسیبی را به خیل بیکاران وارد می کند اعتراض داشت.
این در حالی است که سابقه دستفروشی به سالهای سال قبل در کشور باز می گردد. بنابراین تقاضا برای این مشاغل هم وجود داشته است. هم چنین تا مادامی که تقاضا نباشد عرضه پا نمی‌گیرد. نیاز وجود دستفروش در سطح شهر، یک نیاز دو طرفه در جامعه است که امروز شاهد پذیرش آن از سمت جامعه نیز هستیم. تنها تفاوت این دستفروشی با دستفروشی های گذشته این است که اگر امروز کسی اقدام به ورود به این شغل میکند چاره ای جر این ندارد و باید برای درآمدزایی و امرار معاش خود و یا خانواده خود این گزینه را انتخاب کند. اگر متولیان با این پدیده مخالفت دارند و یا اعتراضات زیادی بر آن وارد است اول باید بسترهای شغلی را برای این افراد ایجاد و آنها را روانه بازار کار کنند. تنها صحبت و گفتگو نمی تواند راهی برای حل این مشکل باشد. امروز دستفروش فردی است که نیاز به شغل دارد و باید برای این افراد کار ایجاد کرد. به طور حتم تا مادامی که افراد شغلی نداشته باشند و نتوانند کسب درآمد کنند چاره ای جز انجام واسطه‌گری و دستفروشی و قاچاق ندارند. اما مادامی که تقاضا نباشد، عرضه پا نمی‌گیرد.
نیاز وجود دستفروش در سطح شهر، یک نیاز دو طرفه در جامعه است. به موجب رفع نیاز، هم راه درآمد برای عده‌ای باز می‌شود و هم به کاهش هزینه شهروندان و صرفه‌جویی در زمان آنها کمک می‌شود. به گفته این اقتصاددان در خیلی از شهرهای ایران محصولات کشاورزی از طریق وانت‌بارها عرضه می‌شود که این خود نوعی از دستفروشی است. دستفروشان بار بخش خدماتی در اقتصاد کشور را به دوش می‌کشند و حضور و فعالیت آنها اجتناب ناپذیر است.
