حمایت از سرمایه گذاران استارت آپی

ثمانه نادری

به گزارش کسب و کار نیوز، از آنجایی که ریسک سرمایه گذاری در استارتاپ ها بالاست آنها معمولا در مراحل اولیه برای تبدیل ایده خود از منابع موجود خود استفاده می‌کنند و یا یا به روش‌های تامین مالی جمعی و خانوادگی روی می‌آورند. برای مثال کارآفرینان در این مرحله با استفاده از اندوخته‌های خود، یاری‌گرفتن از خانواده، قرض و خرده درآمدها، ایده خود را جلو می‌برند. خود کارآفرین نیز می‌تواند از سرمایه‌گذاران اولیه باشد یا اینکه با یک جستجوی محلی یا اینترنتی افراد مختلفی برای سرمایه‌گذاری پیدا کند.  توسل به سرمایه گذاران ریسک پذیر و یا جسورانه مدل دیگری از تامین مالی استارتاپ ها است.

در همین رابطه کارشناسان معتقدند مدل‌های جذب سرمایه  که استارت آپ ها تاکنون از آن پیروی می کردند، با جذب سرمایه خارجی بوده است و لازم است برای استفاده بهتر از ظرفیت سرمایه داخلی، آن را تغییر دهند تا سرمایه گذاران  ترغیب به مشارکت در این حوزه شوند. نسبت سهامی که موسسات باید آن را حفظ کنند و تضامینی که در میان مدت و دراز مدت باید به سرمایه گذار درباره تداوم کسب وکار و موفقیت آن داده شود، می تواند زمینه استفاده از سرمایه صاحبان سنتی آن را برای کسب وکارهای نوپا فراهم کند.

افشین کلاهی رییس کمیسیون جوانان، کارآفرینی و کسب و کارهای نوین دانش بنیان اتاق ایران

هدایت سرمایه داخلی به سمت استارتاپ ها

یکی از مهم‌ترین روش‌های تامین مالی استارتاپ‌ها و جذب سرمایه برای آنها، هدایت سرمایه شرکت‌های بزرگ و موفق به سمت استارتاپ‌ها است. از سویی برای تحقق این امر باید از شرکت‌های بزرگ حمایت شده و  از vc‌ها یعنی از صندوق های سرمایه‌گذاری خطر پذیر برای هدایت سرمایه داخلی به سمت استارتاپ‌ها کمک گرفت که البته تجربه آن در کشور هم موفق بوده است. همچنین جذب سرمایه‌گذاران به کارآفرینان حوزه استارتاپ ها از طریق اتاق بازرگانی از دیگر راهکارها است. شرکت‌ها و سرمایه گذاران مایل به سرمایه گذاری در حوزه استارتاپ‌ها می‌توانند از اتاق بازرگانی باشند.وگرنه همانطور که تجربه شده است، ریسک بالای استارتاپ‌ها مانع از سرمایه‌گذاری مستقیم در آنها خواهد شد و اصلا هم به صلاح نیست که چنین روشی مورد استفاده قرار بگیرد. در این حالت معمولا سرمایه‌گذاران با شکست روبرو شده و بدهکار شده‌اند. روش دیگر استفاده از سرمایه خارجی برای تامین مالی استارتاپ‌ها است که در شرایط فعلی و با وجود تحریم اصلا وجود خارجی ندارد. وگرنه روش مناسبی برای هدایت سرمایه‌ها به سمت استارتاپ‌ها است. ازاینرو به طور کلی دو شیوه برای بهره‌گیری از سرمایه داخلی جهت رونق استارتاپ‌ها وجود دارد، یکی سرمایه خارجی و دیگری استفاده از سرمایه شرکت‌های بزرگ و موفق در داخل کشور. دولت هم باید با استفاده از منابعی که دارد از استارتاپ‌ها حمایت کند. برای مثال لازم است که صندوق نوآوری و شکوفایی از شرکت‌های بزرگ که قصد سرمایه‌گذاری در استارتاپ‌ها دارند، حمایت کند. در این شیوه سرمایه‌گذار می‌تواند چندین استارتاپ را در زیر مجموعه حمایت مالی خود قرار بدهد و به صرفه‌تر هم هست.