سرمقاله
به گزارش کسب و کار نیوز، هرچه کشورها در تولید رقابت بیشتر داشته باشند و در عرصه دانش و فناوری تولید ثروت کنند، گوی سبقت را از کشورهای دیگر میربایند و مسیر توسعه تسهیل میشود. تولید ثروت، زیرساختهای توسعه را فراهم میکند و این موضوع برای دستیابی به رشد اقتصادی و بهویژه بهبود وضعیت معیشتی و شغلی مردم، حائز اهمیت است؛ اما دشمنی ما طی سالهای اخیر با کشورهای غربی و در رأس آن آمریکا فرصت روابط تجاری ما را که لازمه رشد تولید است، بهشدت محدود کرده است. اقتصاد کشور همیشه تحتتاثیر تحریم بوده و در بخشهای مختلف به شکلهای متفاوت این تحریم را تجربه کردهایم. تحریم و محدودیت در روابط اقتصادی مانعی بزرگ برای توسعه است. پیشرفتهای ما در حوزه علوم البته به سیاستگذاریهای ما برمیگردد. برای مثال بیثباتیهای سیاسی منطقه و دشمنیهای گسترده کشورهای اروپایی باعث شده تصمیمگیران به دلیل اولویتی که نسبت به امور نظامی و مسائل سیاسی قائل هستند، بخشهای دفاعی و نظامی را تقویت کنند؛ اما مسائل اقتصادی و معیشتی و بهویژه رفاهی مردم در اولویت سیاستگذاران ما نبوده است. یکی از سیاستهایی که میتواند وضعیت معیشتی مردم را تغییر دهد، رهایی از اقتصاد دولتی و درآمدهای نفتی است. این امر مانع از افزایش سطح رفاه و مشارکت مردم در حوزه اقتصاد شده است. به دلیل عدم اهمیت افزایش سطح رفاه در عرصه سیاستگذاری و تصمیمگیری، قوانینی که به تصویب میرسد موافق سرمایهگذاری و تولید نیست. در سرمایهگذاری داخلی و در بخش تعاونی موفقیتی نداشتهایم. بازنگری سیاستها در حوزه اقتصاد باید به گونهای باشد که از ظرفیت منابع داخلی و ظرفیت ارتباط با کشورهای خارجی به نحو مطلوبتری استفاده کرد. برای مثال انتقال تکنولوژی به کشور راحتتر شود یا قانون کار مورد بازنگری قرار بگیرد. سیاستهای دولت در تخصیص یارانه منصفانه باشد. از بخشهایی مثل پزشکی و درمان بهدرستی استفاده شود و مهمتر از همه دسترسی مردم به منابع عمومی و فرصتهای کسبوکار را راحت کند.