گل به خودی در صادرات گل

شایلی قرائی– به کسب و کار نیوز، بیژن موسی نژاد افزود: در گلخانه های ایران هنوز به سبک های سنتی گل پرورش پیدا می کند و در بسته بندی نیز هنوز روش های سنتی اجرا می شود بنابراین در نهایت با افزایش هزینه های تولید و بی مشتری ماندن میلیاردها شاخه گل روبرو هستیم. تجهیزات پیشرفته تولید و پرورش گل در ایران مغفول مانده و کشاورز و تولیدکننده گل از استانداردهای روز دنیا در این صنعت دور مانده است به همین دلیل مشتریان خارجی خود را از دست داده است. شیوه های حمل و نقل و مدل نگهداری گل تا رسیدن به مقاصد طولانی دست ایران را از بازارهای صادراتی گل کوتاه کرده و میدان را برای رقبا گسترده تر کرده است. متاسفانه با وجود اینکه ایران تنوع اقلیمی و خاک مناسب دارد و یکی از قطب‌های تولید گل و گیاه در دنیا شناخته شده، اما با بی‌‌توجهی نه تنها از جایگاه واقعی خود کنار رفته بلکه صادرات آن در برخی از استان‌ها متوقف شده و یا فقط مربوط به بازار‌های صادراتی کشور‌های همسایه است.

به گفته این کارشناس کشاورزی، سالانه میلیاردها شاخه گل روی دست تولیدکننده می ماند و خسارت های جبران ناپذیری را به تولیدکننده وارد می کند. این همان گل به خودی در صادرات گل و گیاه است که سالانه خسارت زیادی هم در درآمدهای داخلی و هم درآمدهای ارزی متوجه اقتصاد کشور می کند. در حوزه روابط بین‌الملل اگر نتوانیم به بازارهای جهانی ورود پیدا کنیم و تنها به بازار داخلی تکیه نماییم قطعاً این صنعت با شکست مواجه می‌شود. به هر ترتیب واحدهای تولیدی اکثراً سنتی هستند و زیرساخت‌های لازم در بخش صادرات آنطور که باید مهیا نیست. در بخش سرمایه‌گذاری، سود تسهیلات بانکی بسیار بالاست و با توجه به کرایه‌های بالای حمل و نقل هوایی و هزینه‌های زیاد بسته‌بندی، انجام صادرات گل مقرون به صرفه نیست. این در حالی است که دستگاه‌های حرارتی در گلخانه‌ها و افزایش مصرف انرژی هم چنان سنتی هستند. اگر دولت در زمینه تسهیلات بانکی کم‌بهره و بلند مدت و مهیاسازی زیرساخت‌های صادرات از تولیدکنندگان حمایت کند، می‌توان با سرمایه‌گذاری مناسب در زمینه مکانیزه کردن تولید، هزینه تولید را کاهش داد و به سمت رقابت در بازارهای جهانی شتافت.