مجوزگرایی آفت فعالیت استارت آپ‌ها

شایلی قرائی

به گزارش کسب و کار نیوز، مدتی است که بحث حمایت دولت از استارت‌آپ‌ها مطرح شده که در آن البته بسیاری از کارشناسان بر ضرورت ایجاد تسهیل‌گری (به معنای برداشتن موانع رشد) تاکید داشته و معتقدند که دولت به جای حمایت‌های مالی از استارت‌آپ‌ها تمرکز خود را برروی حمایت‌های مقرراتی و مالیاتی از این کسب و کارها بگذارد. بنابراین موضوع صدور مجوزها باید در اولویت بررسی قرار بگیرد. به گفته کمالی در شرایط فعلی که انواع مختلفی از مجوزها برای یک کسب و کار وجود دارد به هیچ شرکت استارت‌آپی توصیه نمی‌کنم همزمان با شروع کارش به دنبال دریافت مجوز هم باشد چرا که پیگیری برای دریافت مجوز تمرکز آنها برای انجام کارشان را به هم خواهد ریخت.

متاسفانه در گذشته با پدیده فرار مغزها مواجه بوده ایم اما اکنون فرد در کشور رشد می کند، ایده ای را پرورش می دهد و آن را به مرحله تولید اولیه می رساند. اما اگر حمایت مناسب از سوی نهادهای مرتبط نبیند ممکن است ایده یا محصول اولیه تولید شده را به اصطلاح بفروشد. این اتفاق خوشایندی برای جامعه نیست. جامعه ما با داشتن جوانان خلاق و مبتکر می تواند به سرعت مسیر پیشرفت خود را هموار نماید. علی رغم اینکه افراد نمی توانند اقدام به سیاست گذاری کرده و یا اکوسیستم استارتاپی ایران را تحت تاثیر قرار دهند، ثروت هایی که در این اکوسیستم سرمایه گذاری می شود گاه خط مشی هایی را ایجاد می کند که ممکن است به زیان کشور تمام شود. ورود به موقع دولت و عملکرد صحیح آن می تواند علاوه بر این که مسیر تحول را به نفع کشور تغییر دهد، اتفاقات نیکی را در این حوزه رغم بزند. کوتاه سخن اینکه استارتاپ به عنوان یک پدیده تقریبا جدید، نیاز به بسترسازی در همه حوزه ها خاصه در بحث قوانین دارد. آسیب های ورود استارتاپ به ایران غیر قابل رد و انکار است. اما مانند هر موضوع دیگر قابل بحث و بررسی است تا از طریق مطالعه، پژوهش و اقدامات به موقع، آسیب های آن نه تنها کاهش یابد که آسیب ها به فرصت ها مبدل شوند.

بوروکراسی پیچیده برای اخذ مجوزهای متعدد

رضا قربانی، کارشناس فناوری اطلاعات

شیوه کسب و کار در جهان به کلی تغییر یافته، بنابراین دیگر نمی توان با شیوه های قدیمی در دنیای کسب و کار سرمایه گذاری کرد. اما در ایران برای ورود فناوری های نوین زیرساخت ها آماده نمی شود و به محض ورود فناوری جدیدی نابسامانی در حوزه های مختلف آغاز می شود. بنابراین تا وقتی زیرساخت ها در کشور برای پذیرش استارت آپ فراهم نشود و بورکراسی پیچیده برای اخذ مجوزهای متعدد از دستگاهها و سازمانهای متعدد تصحیح نشود، نمی توان به آینده فعالیت استارت آپ ها در ایران مانند دیگر کشورها خوشبین بود. این بدان معناست که مشکلات قانونی و گاهی بروکراسی‌های دست‌ و پاگیر اداری و سنتی از مواردی است که مسیر توسعه دانش بنیان ها را تغییر می دهد. در این زمینه نبود دانش و آگاهی کافی و فیلترینگ‌ بعضی از استارت‌آپ‌ها هم ناشی ازاین چالش بزرگ است.

البته خود کسب و کارهای نوین نیز باید در این زمینه آگاهی های کاملی داشته باشند. در برخی موارد لازم است از چند نهاد اقدام به اخذ مجوز کنند. در این صورت اطلاع از این که کدام مجوز باید قبل از دیگری اخذ شود مهم است. چون گاهی برخی مجوز‌ها، خودش مجوز اخذ مجوز بعدی است. به هر ترتیب یک تیم جوان استارتاپی خیلی وقت ها مجبور است زمان زیادی صرف اثبات طرح خود و ایجاد فضایی برای اخذ مجوز نماید. عملی که اگر زیاد تکرار شود و تلاشی برای تغییر این شیوه صورت نگیرد، تقریبا فرسایشی شده و انگیزه کارآفرینی را از جامعه خلاق می گیرد.