حاکم کردن عرضه و تقاضا در نیما

سرمقاله

باید بپذیریم که اختلاف قیمت ارز در سامانه نیما و بازار آزاد تا زمانی که وجود دارد، صادرکننده را از بازگشت ارز به نیما برحذر می‌دارد. ما باید کاری کنیم که بانک مرکزی و به طور کلی سیاست‌های دولت به سمت تک نرخی شدن ارز برود و هیچ تفاوتی بین نرخ ارز در سامانه نیما و بازار آزاد وجود نداشته باشد. اختلاف نیما و بازار آزاد باید به حداقل برسد تا صادرکنندگان نیز به این سمت روی بیاورند. از سویی صادرکننده باید حق عرضه ارز در سامانه نیما با نرخ مورد نظر خود را داشته باشد، نه اینکه نرخ ارز دستوری و تحت کنترل باشد. آنچه اولویت تغییر در سامانه نیماست، حذف نرخ‌های دستوری و حاکم کردن عرضه و تقاضا در نیماست. کاهش نرخ ارز در بازار آزاد باید تا جایی پیش برود که فاصله نیما با بازار آزاد از میان برود. موضوع دیگر درک شرایط صادرکنندگان است. خیلی از صادرکنندگان قادر نیستند در مدت زمان تعیین شده دولت ارز را به کشور برگردانند، دولت باید در دستورالعمل های خود به این مسئله توجه داشته باشد. دستورالعمل‌های ارز دولت نباید مغایر با منافع صادرکنندگان باشد. تا مادامی که شرایط ارزی کشور خوب نیست و کشور با چالش منابع ارزی روبه رو است، دولت باید به این مسائل توجه داشته باشد. مدارا با صادرکنندگان و درک شرایط آنها و همچنین پرداخت مشوق به آنها، تمایل بیشتری در آنها برای ورود به سامانه نیما ایجاد خواهد کرد. در کارگروهی که قرار است تشکیل شود باید به مطالبات بخش خصوصی نه صرفا در شعار، بلکه در اجرا هم توجه شود.