سایت خبری تحلیلی کسب و کار استارت آپ | کارآفرینی | دانش بنیان | اقتصاد
به گزارش کسب و کار نیوز به نقل از ایسنا, براساس نامه‌ای که به امضای محمد خیاطیان – معاون توسعه مدیریت سازمان میراث فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری – رسیده و رونوشت آن به معاونت‌های مختلف و مربوطه سازمان میراث‌فرهنگی و گردشگری خورده، اعلام شده است که «ترتیبی اتخاذ شود در اسرع وقت بهره‌برداری از طبقه سوم ساختمان موزه هنرهای زیبا در مجموعه فرهنگی – تاریخی سعدآباد طی فرآیندی قانونی جهت کاربری موزه‌ای در اختیار نهاد مذکور و به نماینده معرفی شده‌ای که متعاقبا اعلام می‌شود، تحویل شود.»
این در حالی است که محمدرضا کارگر – مدیر اداره کل موزه‌های سازمان میراث فرهنگی – در گفت‌وگو با خبرنگار ایسنا می‌گوید: درباره‌ی این موضوع شنیده‌ام، اما هنوز این نامه رسما به دستم نرسیده است.
او نسبت به دستور اعلام شده در نامه تاکید می‌کند: باید این درخواست بررسی شود، حتی اگر این درخواست به عنوان یک مکان برای ایجاد موزه‌ی تخصصی برای هدایای رئیس جمهور مطرح شده باشد، ما در سعدآباد مکان‌های مستقل و مناسبت‌تری برای این منظور داریم.
او اعلام می‌کند: اداره کل موزه‌ها و اموال منقول تاریخی، از این که مکانی مشخص و مستقل‌تر برای ایجاد این موزه درنظر بگیرد، استقبال می‌کند.
به گزارش ایسنا، در سال ۱۳۶۴ ساختمان سابق وزارت دربار پس از سه سال گردآوری مجموعه بی‌نظیری از آثار هنری ایران و سایر کشورهای جهان شامل بیش از سه هزار تابلو نقاشی ارزشمند و تندیس‌های منحصر به فرد به دست آیت‌الله خامنه‌ای – رئیس جمهور وقت – به صورت رسمی افتتاح شد. این آثار از کاخ های سلطنتی، دفاتر وزارت دربار، موزه‌های منحل شده‌ای مانند موزه نگارستان و سایر اماکن سلطنتی جمع آوری شده بودند. آثار ایرانی این موزه از دوران صفوی تا هنرمندان معاصر مانند میرزا بابا، آقا صادق، عبدالله خان، مهرعلی اصفهانی و کمال‌الملک تا هنرمندان دوره معاصر مانند سهراب سپهری،فرامرز پیلارام، صادق تبریزی، نصرالله افجه‌ای، رضا مافی، پروانه اعتمادی، منیر فرمانفرماییان و هنرمندان صاحب نام پیشگام هنر معاصر ایران دیده می‌شود.
از سوی دیگر این موزه مجموعه‌ای ارزشمند از آثار هنری قرن‌های ۱۸ ، ۱۹ و ۲۰ اروپا را در خود دارد؛ آثارِ هنرمندانی مانند «ژول برتون»، «سالوادئر دالی»، «برنارد بوفه»، «ایوان ایوانوویچ شیشکین» و «هربرت بایر» این ساختمان را به مهمترین موزه هنر کلاسیک تبدیل کرده بودند؛ موزه‌ای بزرگ با سه هزار و ششصد متر مساحت و دارای مخازن قابل قبول برای نگهداری آثار.
