سایت خبری تحلیلی کسب و کار استارت آپ | کارآفرینی | دانش بنیان | اقتصاد
شایلی قرائی
به گزارش کسب و کار نیوز، در این زمینه کنترل عرضه قوی ترین، نزدیکترین و اثربخش ترین راه برای مبارزه با قاچاق کالا و به ویژه پوشاک است زیرا خیلی از برندهایی که وارد می شود باید ثبت سفارش داشته باشد و اگر نداشته باشد، باید با فروشنده به جرم فروش کالای قاچاق برخورد شود و اگر هم برند غیر واقعی است، کلاهبرداری صورت گرفته است و باز هم باید با آن برخورد شود. فعالان صنعت پوشاک کشور با بیان اینکه واردات پوشاک قاچاق ۲۶۰ هزار شغل را از بین برده است، اعلام کردند که این صنعت با ۳۰ درصد ظرفیت کار می‌کند و اگر جلوی جریان سازمان یافته مبارزه با قاچاق پوشاک گرفته نشود، این رقم به ۱۰ درصد کاهش می‌یابد. در سال ۲۰۱۷ نهاد‌های بین المللی معتبر سرانه مصرف پوشاک هر ایرانی را سالانه ۱۸۵ دلار برآورد کردند و این یعنی کشور ما در سال ۱۴.۶ میلیار دلار پوشاک مصرف می‌کند و این مسئله اندازه بازار ما را نشان می‌داد؛ از محاسبه میزان پارچه تولیدی در کشور و از محاسبه میزان پارچه وارداتی کشور و ظرفیت‌های تولیدی تولیدکنندگان داخلی که ۲۱ هزار نفر از آن‌ها تولیدکننده صنفی و کمتر از ۶۰۰ نفر تولید کننده صنعتی هستند دریافتیم که در خوش بینانه‌ترین و غیرواقع بینانه‌ترین حالت نمی‌توانیم بیش از ۴ میلیارد دلار تولید پوشاک داشته باشیم و در نتیجه باید به مقدار ۱۰ میلیارد دلار پوشاک از طریق واردات تامین می‌شد و این ۱۰ میلیارد دلار قیمت تجاری نیست و قیمتی است که مردم پرداخت می‌کنند چرا که قیمت تجاری پوشاک با قیمت آن در خرده فروشی فاصله زیادی دارد و از طرفی بعضی لباس‌ها از بین می‌روند یا حتی در حراجی‌ها کمتر از قیمت خرید به فروش می‌رسند.
در این رابطه محمد انارکی عضو کمیسیون اقتصادی مجلس شورای اسلامی درباره وضعیت پوشاک کشور اظهار کرد: میزان مصرف پوشاک کشور در سال ۹۶، ۸.۱ میلیارد دلار بوده است که از این میزان ۵.۵ میلیارد دلار در کشور تولید شده است. وی افزود: از مجموع پوشاک مصرفی کشور کمتر از ۶۰ میلیون دلار واردات رسمی داشته ایم و حدود ۲.۶ میلیارد دلار قاچاق به کشور وارد شده است، این میزان قاچاق ضمن خروج وحشتناک ارز، باعث از دست رفتن چند صد هزار شغل در کشور شده است. انارکی با اشاره به افزایش قیمت ارز، شروع تحریم‌ها و محدودیت‌های ایجاد شده گفت: برای کاهش میزان قاچاق ایجاد فرصت، بهبود فضای کلی کسب و کار در کشور، برندسازی، افزایش کیفیت، کاهش هزینه‌ها وفرهنگ سازی بایستی مورد توجه باشد. نماینده مردم رفسنجان در مجلس شورای اسلامی ادامه داد: برای تحقق این مهم، تمامی مسئولان و بخش‌ها به همراه بخش تولید و مردم باید مشارکت کنند چرا که همواره با رونق خرید کالای باکیفیت ایرانی، تولیدات بی کیفیت به سمت تولید باکیفیت حرکت خواهند کرد. وی به بیان راهکار برای ساخت برند ایرانی پرداخت و گفت: ایجاد فرصت برای تبلیغ برندهای ایرانی پوشاک در رسانه ها، ایجاد کمپین‌های مختلف، استفاده مسئولان، هنرمندان و ورزشکاران از برندهای ایرانی می‌تواند فضای فرهنگی برای برند سازی را ایجاد کند. از این رو تبلیغات برای ایجاد برند و تثبیت آن بسیار موثر است. بخش اصلی کار تبلیغ را کیفیت به عهده دارد. بخش دیگر تبلیغات مربوط به رسانه است و بخش دیگر و ماندگار آن تحت تاثیر کیفیت، تبلیغات چهره به چهره است. البته افراد محبوب و تاثیرگذار هم می‌توانند در برند سازی نقش بسزایی داشته باشند.
گرانی پوشاک حباب نیست
مجید افتخاری، عضو هیات مدیره اتحادیه تولید و فروش پوشاک ایران
امروز صنعت پوشاک ایران گرفتار مشکلاتی است که در نهایت واردات مسبب آن شده است. واردات در چند سال اخیر آنقدر شدت بافته که تولید داخلی را هدف قرار داده و تولیدکننده دیگر توانایی رقابت با پوشاک خارجی را ندارد. به دلایل مختلفی از جمله نوسانات و گرانی ارز قیمت پوشاک هم به دلیل وابستگی به واردات گران شده است. گرانی پوشاک حباب نیست بلکه ناشی از هزینه‌هایی می‌شود که افزایش نرخ ارز در امر واردات مواد اولیه و تولید پارچه به تولیدکنندگان تحمیل کرده است. فرصت های شغلی در این صنعت اگر در مسیر درست و مناسب خود پیش می رفت می توانست نرخ بیکاری را کاهش دهد و چند صد هزار موقعیت شغلی ایجاد کند در حالی که امروز به دلیل مشکلات ناشی از واردات و قاچاق چند صد هزار فرصت شغلی نابود شده و از بین رفته است. این غیرممکن است که در بازاری که به‌یک‌باره قیمت ارز و دلار از ۳ هزار تومان به ۱۴ هزار می‌رسد، قیمت سایر اجناسی که به دلایل گوناگون به این مسئله وابسته هستند، تغییر نکند. پوشاک صنعتی است که خواسته یا ناخواسته وابسته واردات شده و تولید داخلی را کنار زده است بنابراین در این مسان فرصت های شغلی و ظرفیت های بسیار بالای تولید از بین رفته است وارز زیادی نیز از کشور خارج شده است.
در کنار واردات بی رویه پوشاک ورود برندهای خارجی را به کشور شاهد هستیم که بدون هیچ گونه محدودیتی به فعالیت در کشور مشغول هستند. این برندها به راحتی با در اختیار گرفتن فضاهای بسیار بزرگ و مناسب و در مجتمع های تجاری بزرگ و معروف اقدام به عرضه پوشاک خارجی می کنند که هیچ گونه برخوردی هم با فعالیت این کسب و کارها نمی شود. مدتی قبل طرحی برای مقابله با فعالیت پوشاک خارجی و برندهای بدون مجوز اجرا شد که برخی با مداخله و مانع تراشی از ادامه آن جلوگیری کردند. در حال حاضر شرایطی بوجود آمده است که قرار دادن فضا در اختیار برندهای خارجی هیچ محدودیتی ندارد در حالی که در هیچ کجای دنیا به این راحتی فضا برای فعالیت خارجی ها وجود ندارد. در کشورهای دیگر ۴۰ تا ۵۰ درصد یک مجتمع تجاری برای عرضه در اختیار برندهای خارجی قرار می‌گیرد، اما در کشور ما هیچ محدودیتی وجود ندارد و اتفاقا به صورت برعکس عمل می‌شود.
