محدودیت های تولید

سرمقاله

با توجه به بالا رفتن قیمت ارز و سودای دسترسی به سود آن در میان تولیدکنندگان، رقابتی شدید در میان آنها برای صادرات شکل گرفته است. به همین دلیل تمایل به صادرات، بیشتر از واردات شده است. صادرکننده تلاش می‌کند با صدور کالا حتی از مجاری غیرقانونی هم که شده منابع ارزی به دست بیاورد. اما اینکه تولیدکننده با کاهش ارزش پول ملی انگیزه‌ ای برای تامین بازار داخلی دارد یا نه؟ جای بررسی دارد. طبیعتا بر اساس نوع تولید، پاسخ به این سوال متفاوت خواهد بود.
برخی از کالاهای داخلی که توان صادراتی ندارد، به سمت بازار داخل روی می آورد و تولیدکننده از طریق بازار داخلی به سود می‌رسد. اما مسئله اینجاست که تولید در شرایط فعلی هم از جانب عرضه و هم تقاضا با محدودیت‌هایی روبه رو است. مسئله تولیدکنندگان در موضوع عرضه این است که مواد اولیه به سختی فراهم می‌شود و هزینه سنگینی دارد. از سوی دیگر بازار داخلی به دلیل کاهش قدرت خرید مردم، به شدت راکد شده است. بنابراین حتی اگر تولیدکننده با نیت جذب مشتری بخواهد قیمت‌ها را پایین بیاورد، به دلیل بالا بودن هزینه‌های تولید، شدنی نیست. مگر آنکه تولیدکننده داخلی با داخلی سازی مواد اولیه کمبودها را جبران کند که کاری زمان‌بر است و یا از مواد اولیه بی‌کیفیت استفاده کند. با وجود این باید تاکید کرد که در حال حاضر کاهش واردات و قاچاق رقبای خارجی را از کشور خارج کرده و قدرت رقابت بیشتری به تولیدکننده بخشیده است که از آن در شرایط کنونی و با وجود به حاشیه رفتن برخی از کسب و کارها، تنها تولیدکنندگان تواناتر و قوی‌تر بهره می‌گیرند.