شایلی قرائی
به گزارش کسب و کار نیوز، متاسفانه دولت با این همه امکانات هنوز نتوانسته بر جریان قاچاق کالا مسلط و مانع آن شود، با این همه نیروهای امنیتی، نظارتی و سیستم های کنترلی این مقدار حجم قاچاق کالا به کشور نشاندهنده ناتوانی مسئولان است. فعالان بازار کفش بر این باورند که با سرمایه گذاری خارجی و تولید مشترک با کشورهای دارای فناوری می توان زمینه انتقال تکنولوژی ساخت کفش به کشور را فراهم کرد، که اگر این دستگاه ها در داخل کشور ساخته شود، قیمت تمام شده کفش ایرانی کاهش پیدا کرده و زمینه ساز افزایش صادرات کیف و کفش ایرانی با برند داخلی می شود. امروز متاسفانه واحدهای تولیدکننده کفش با نیمی از ظرفیت کار می کنند و در صورت کارکردن واحدهای تولیدی با تمام ظرفیت قادر به تولید کفش تا دو برابر نیاز کشور هستیم و با پیدا کردن بازار مازاد آن را می توان صادر کرد. این در حالی است که صادرات در بخش کفش با رکود مواجه است و تولیدکنندگان برای حفظ بازار کفش داخل وافزایش توان رقابت در بازارهای دیگر، باید کیفیت کفش تولیدی خود را افزایش داده و قیمت ها را تعدیل کنند. در گذشته کارگاهها ی تولیدی باری به هر جهت تولید می کردند اما هم اکنون از رقیب نگرانی دارند و متوجه این قضیه شده اند که برای ادامه فعالیت باید با کالاهای خارجی که مورد استقبال مردم است رقابت کنند و متناسب با ذائقه و سلیقه مردم پیش روند.
بازار پر سود ایران برای برندهای خارجی
رسول شجری، رئیس اتحادیه کفاشان دستدوز
متاسفانه وضعیت اقتصادی نامناسبی که در سال گذشته شاهد آن بودیم موجی شد تا بسیاری از واحدهای تولیدکننده کفش از مدار تولید خارج شوند و مابقی نیز با نصف ظرفیت ممکن به فعالیت خود ادامه می دهند. اگر بخواهیم دقیق تر اعلام کنیم اینکه بیش از شش هزار واحد تولیدی در استان تهران وجود دارد که ۵۰ تا ۶۰ هزار نفر کارگر در آنها مشغول به کارند اما متاسفانه وضعیت اقتصادی باعث شد که ۴۰ درصد آنها در سال ۹۷ تعطیل شوند و۶۰ درصد باقی مانده با نصف ظرفیت کار کنند. در این وضعیت که شاهد تعطیلی و ورشکستگی بنگاه های کوچک و متوسط نه تنها در حوزه کفش هستیم به جای اینکه شاهد بارسازی و نوسازی و ارایه تسهیلات به آنها باشیم شاهد ورود هر چه بیشتر برندهای خارجی به کشور هستیم که آزادانه و بدون دردسر در ایران فعالیت می کنند.
صدور مجوزهای سریالی تمامی ندارد و این برندها هم به دلیل اینکه بازار ایران بازار پر سودی است از فعالیت در ایران استقبال می کنند. متاسفانه در این بین شاهد شیطنتهایی از سوی واردکنندگان و برندهای خارجی به ویژه ترکیهای هستیم. به هر حال آنها سرمایهگذاری عظیمی کردند و با وجود ممنوعیتی که اعلام شده، حاضر نیستند به این راحتی بازار پرسود ایران را ترک کنند. اگر در دو سالی که تحریمها لغو شده بود، واحدهای تولیدی خودمان را بازسازی میکردیم اکنون میتوانستیم با این وضعیت تحریمها و وجود بازارهایی مانند عراق و افغانستان صادرات خوبی داشته باشیم. ما کارخانه تولیدچرم داریم که با مرغوبیت بالا آنها را صادر میکنیم اما چون از ماشینآلات به روز بهرهمند نیستیم نمیتوانیم همان چرم را با ارزش افزوده بالا به کفش تبدیل کنیم.