به گزارش کسب و کار نیوز، بنابراین با توجه به اینکه این عوامل در کشور ما ثبات چندانی ندارند باید با این واقعیت روبرو شد که مسکن در آینده هیچوقت ارزان نمیشود. اما وقتی میزان تولید را بالا برده و ساختوساز در حوزه مسکن زیاد شود و درنهایت عرضه بیشتر از تقاضا در بازار مسکن شود، باعث میشود تا مردم خودبهخود قیمتها را پایین بیاورند. در سال جاری هزینه ساخت، کارمزدها و … افزایش خواهد یافت و مساله تخصیص بنزین هم در ماههای آینده پیش رو است بنابراین انتظار میرود تا رسیدن به ثبات فاصله وجود داشته باشد هم چنین پیش بینی میشود که قیمتها در ماههای آینده رشد داشته باشد اگرچه بازار، کشش افزایش قیمت بیش از نرخ تورم عمومی را ندارد.
انتظار میرود همگام با افزایش معاملات، قیمتها هم رشد کند اما این رشد قابل ملاحظه نخواهد بود. در سال ۹۱ و با جهش قیمت دلار، قیمت مسکن هم رشد کرد یعنی همانگونه که نرخ ارز سه برابر شد، در بازار مسکن هم قیمتها سه برابر شد، البته قیمت دلار پس از مدتی کاهش یافت اما قیمت مسکن تغییری نکرد، درواقع نمیتوان انتظار داشت که قیمتها کاهش یابد اما پیش بینی ثبات در قیمتها منطقی به نظر میرسد. در این میان رساندن تولید مسکن به حد عالی را تنها راه حل تعادل قیمت مسکن در کشور است و به عنوان مثال اکنون چین به دلیل آن جمعیت بالا در بیابانهای خود در حال ساخت مسکن است و میگوید برای نسل آینده میسازم، سوال این است که ما برای نسل آینده خود چه کاری انجام دادهایم؟ ما باید به سرعت به سمت صنعتیسازی برویم چون با وجود موالید کشور و همچنین مهاجرتها این مساله اجتنابناپذیر است.
البته صنعتیسازی با انبوهسازی فرق میکند. صنعتیسازی موجب میشود ساخت ساختمان این مقدار طول نکشد مثلا یک ساختمان ۵ طبقه به جای اینکه در ۵ سال ساخته شود حداکثر در ۷ الی ۸ ماه آماده خواهد شد. اگر به سمت صنعتیسازی ساختمان حرکت نکنیم هیچگاه پتانسیلی آن را نخواهیم داشت و از طرف دیگر اگر حرکت کنیم و سرمایهدارها را در این زمینه تشویق کنیم آن زمان میتوان صنعتیسازی را انجام داد. برای صنعتیسازی باید خود وزارت مسکن از سرمایهداران بخواهد کارخانههای لازم را احداث کنند تا در آن مثلا انبوه سقفها یا دیوارهای بتنی آماده را تولید شود.