مافیای جانمایی دستفروشان

گروه اصناف

به گزارش کسب و کار نیوز، از طرفی دیگر بسیاری از این دستفروشان به دلیل شرایط نامناسب اقتصادی به این شغل روی آورده اند و این پدیده در بسیاری از کشورهای توسعه یافته هم دیده می شود بنابراین باید به جای برخورد با آنها به فکر ساماندهی بود. برخی فعالان اقتصادی بر این باورند که دست فروشی نشان بیکاری و فقر است و بیکاران باید از طریقی معیشت کنند. تنها راه حل معقول مشکل ایجاد کار برای بیکاران است. البته ایجاد کار مسئله ای نیست که بشود در کوتاه مدت آن را حل کرد اما بسیج این نیروی بزرگ، ایرانیانی که زیر خط فقر زندگی می کنند برای سازندگی زیر ساخت های شهر های کوچک یک راهکار ساده می باشد. دکتر  حسین راغفر، کارشناس اقتصادی و استاد دانشگاه ریشه­های دست فروشی را در جهانی شدن، رشد شهرنشینی، ناتوانی اقتصاد ملی در ایجاد شغل رسمی، نابرابری؛ فقر و فساد ساخت یافته عنوان می کند و معتقد است آمار بالای بیکاری و عدم تناسب میان سطح دستمزد و هزینه های زندگی؛ افراد سرپرست خانواده را به سمت دست فروشی سوق داده است. این دستفروشان به بازاری وارد شده­اند که به جای دولت، مافیا به تنظیم روابط و انتظام بخشی به آن مشغولند. از جمله عوامل ساختاری در ایجاد و گسترش دستفروشی نبود تناسب بین رشد بخش­ های مختلف اقتصادی است.

اجاره های میلیونی برای گستردن بساط دستفروشی

برزو امیری، کارشناس اقتصادی

همه ساله با نزدیک شدن به روزهای پایانی سال شاهد افزایش تعداد دست فروشان در کوچه و خیابان ها هستیم. البته تعداد دستفروشان در این روزها و بخصوص سه چهار روز پایانی سال غیرقابل شمارش است و در تمام خیابان ها حتی بلوارهای اصلی شهرها بساط پهن می کنند و خرید و فروش دارند. خیابان ولیعصر حدفاصل خیابان جمهوری و بازار تهران مهم ترین مراکز فعالیت دستفروشان در این روزها هستند که هر کدام از دستفروشان در این خیابان ها مکان مشخصی برای بساط کردن دارند و بابت آن اجاره می پردازند. کسی حق ندارد از موزاییک و حریم تعیین شده رد شود و به عبارتی هر دستفروش برای خود یک سرقفلی اجاره کرده است. این مبالغ به چه کسی می رسد و اینکه هر خیابان مسوولی برای جانمایی دستفروشان دارد به کنار اما هزینه اجاره موزاییک های مذکور گاهی تا چند میلیون تومان در روز است. البته تعدادی از دستفروش ها هم اظهار کرده اند که روزانه مبلغی را به مامورین شهرداری پرداخت کرده و در مقابل اجازه دستفروشی در گوشه و کنار خیابان و پیاده روها را دریافت می کنند. حال در صحت و سقم این مورد نمی توان ورود کرد و نیاز به بررسی دارد اما کل مطلب این است که دستفروشی با اجاره و هزینه انجام می شود اما در مقابل واحدهای فروش و فروشگاه ها هزینه به مراتب کمتری دارد و همین امر هم موجب اعتراض همه ساله اصناف و بازاری هاست. بساط دستفروشانی که روبروی مغازه ها و در پیاده روها پهن می شود همواره مورد اعتراض مغازه داران است.

اما اگر بخواهیم این موضوع را از جوانب دیگری بررسی کنیم ماجرا بحث معیشتی و درآمد روزانه زندگی افرادی است که اقدام به دست فروشی می کنند. به هر حال وضعیت اقتصادی و معیشتی مردم به گونه ای است که برای تأمین مایحتاج اولیه و روزانه زندگی خود نیز با مشکلات متعددی روبرو هستند. به همین دلیل شاهد انفجار جمعیتی دستفروشانی هستیم که برای تامین هزینه های زندگی خود به این راه قدم گذشته اند. البته مردم و خریداران نیز از این موضوع بخصوص در روزهای پایانی سال استقبال می کنند چراکه به دلیل گرانی بیش از حد اجناس که گاهی سودهای ۳۰۰ و یا ۴۰۰ درصدی را در جیب فروشندگان می کند وجود دست فروشانی که هیچ منبع درآمدی را ندارند و تنها راه چاره را برای گذران زندگی در دستفروشی می بینند لازم است. طبیعی است جنسی که در مغازه به مبلغ ۱۰۰ تومان بفورش می رسد و همان جنس در بساط یک دستفروش به مبلغ ۳۰ تومان یافت می شود بیشتر مورد استقبال خریداران واقع می شود. به هر ترتیب یا دولت باید شغل جدید ایجاد نماید و مغازه داران نیز از سودهای کلان دست بکشند تا مردم بتوانند خریدهای خود را با خیال راحت از مغازه داران تهیه کنند یا اینکه به این دستفروشان اجازه داده شود تا جنس خود را بفروشند و ساماندهی شوند.